ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2009 ΝΙΚΗΤΕΣ ΚΑΙ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ
Παρά τους τίτλους πολλών εφημερίδων και καναλιών που παρουσίασαν σαν τον μεγάλο κερδισμένο των ευρωεκλογών του 2009 την αποχή, διαφωνώ κατηγορηματικά και υποστηρίζω ότι κάτι τέτοιο μόνο σαν σχήμα λόγου μπορεί να ειπωθεί άνευ ουσίας όμως και φυσικά χωρίς κανένα ουσιαστικό και πρακτικό περιεχόμενο!
Πότε στο παρελθόν σε εκλογές όταν η αποχή κυμάνθηκε στα συνήθη ποσοστά με μικρές διακυμάνσεις παρουσιάστηκε η συμμετοχή σαν ο μεγάλος κερδισμένος των εκλογών ή αν προτιμάτε η αποχή σαν ο χαμένος των εκλογών ; ποτέ! Άρα κάτι που δεν μπορεί και δεν έχει χάσει ποτέ δεν μπορεί και να κερδίζει, τουλάχιστον με τον τρόπο που εμφανίστηκε σαν κερδισμένη η αποχή σε αυτές τις ευρωεκλογές!
Υπήρχαν όμως νικητές και ηττημένοι σε αυτές τις εκλογές και αν ναι ποιοι ήταν αυτοί ;
Καταρχήν στα κόμματα που συμμετέχουν στις εκλογές, είναι εύκολο να διαπιστωθούν κέρδη και ζημιές καθώς μια απλή σύγκριση των ποσοστών τους είναι αρκετή για εξαγωγή συμπερασμάτων!
Υπό αυτό το πρίσμα λοιπόν το ΠΑΣΟΚ μετράει οφέλη βεβαίως που δεν μπορούν ασφαλώς να χαρακτηριστούν σαν μεγάλη νίκη αλλά ένα σημαντικό βήμα στην προσπάθεια του να αποκτήσει δυναμική αυτοδυναμίας που επιδιώκει.
Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ασφαλώς καταγράφει ζημιές πολύ μεγαλύτερες από αυτές που μπορούν εύκολα να χαρακτηριστούν σαν φυσιολογική φθορά της κυβέρνησης αλλά σαν κρίση και μάλιστα αρκετά βαθειά.
Σε κρίση επίσης μοιάζει να βρίσκεται και ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ όχι τόσο για τις ζημίες που κατέγραψε από προηγούμενες εκλογές αλλά κυρίως από την δυναμική που από τις δημοσκοπήσεις φέρεται να είχε αποκτήσει κάποιους μήνες πριν. Εξάλλου είναι και το μόνο κόμμα εκτός της ΝΔ που είχε απώλειες έναντι όλων των άλλων που συμμετείχαν στις εκλογές!
Κερδισμένο το ΚΚΕ που σαφώς νιώθει ικανοποίηση που αύξησε τα ποσοστά του διασκεδάζοντας πλέον τις ανασφάλειες που τους είχε δημιουργήσει η στοχοποίηση κυρίως από το ΠΑΣΟΚ.
Κέρδη σημαντικά αποκόμισε και το ΛΑΟΣ που συνεχίζει το σερί των αυξημένων ποσοστών σε όλες τις εκλογές μέχρι τώρα!
Στο ΛΑΟΣ επίσης πρέπει να πιστωθεί η επιτυχής στρατηγική, που επιβεβαιώνεται εκ του αποτελέσματος, καθιστώντας τα θέματα ασφάλειας και λαθρομετανάστευσης, βασικά θέματα της προεκλογικής του εκστρατείας και τη προσέλκυση πολλών ψηφοφόρων της ΝΔ
Τέλος ο μεγαλύτερος κερδισμένος είναι οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ με σημαντικό ποσοστό για πρώτη φορά, εκλέγοντας ευρωβουλευτή, και κρατώντας το μεγαλύτερο ποσοστό από αυτά που εμφάνιζαν να έχουν στις δημοσκοπήσεις το τελευταίο διάστημα.
Αυτά τα ευκόλως εξαγόμενα συμπεράσματα από την απλή παράθεση των ποσοστών και μόνο, επιδέχονται μεγάλη ανατροπή, ενισχύοντας ή αποδυναμώνοντας κατά περίπτωση την εικόνα των αποτελεσμάτων, λαμβάνοντας υπόψη και άλλους σημαντικούς παράγοντες των εκλογών, η σημαντικότερη των οπίων είναι, η φερόμενη σαν τον μεγάλο νικητή των εκλογών ΑΠΟΧΗ!
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη την αποχή κατά τη γνώμη μου ισχύουν τα παρακάτω:
Το ποσοστό της αποχής που καταμετρήθηκε σε απόλυτους αριθμούς ήταν περίπου 50%, ενώ αν συνυπολογίσουμε το σύνηθες μέσο όρο πριν το πράγματι εντυπωσιακό αυτό ποσοστό, που ήταν περίπου 20%, προκύπτει ένα ποσοστό πραγματικής κατά κάποιον τρόπο αποχής λίγο λιγότερο του 30% το οποίο λογικά θα πρέπει να προσμετρήσουμε στα αποτελέσματα για εξαγωγή ασφαλέστερων συμπερασμάτων.
Καταρχήν οι δημοσκόποι τα κόμματα και τα ΜΜΕ που είναι πελάτες τους, υπολόγισαν με τις στατιστικές τους τα ποσοστά των κομμάτων στην σύνθεση της αποχής και έδωσαν κατά συνέπεια τη δυνατότητα στα κόμματα να ενισχύσουν τη νίκη τους ή να μειώσουν τις απώλειές τους κατά περίπτωση!
Τώρα κατά πόσο μπορεί να θεωρείτε κάποιος Νεοδημοκράτης ή Πασόκος ή οτιδήποτε άλλο όταν προτιμά την παραλία παρά την άσκηση του εκλογικού του καθήκοντος ενισχύοντας τις επιδιώξεις του κόμματος που υποτήθετε ότι ανήκει μόνο οι δημοσκόποι ξέρουν, ειδικά όταν σε μεγάλο βαθμό το μπανάκι του λαού με την ψήφο δεν ήταν ασυμβίβαστα (βλέπε ποσοστά αποχής σε νησιά!!!)
Εγώ θα επιχειρήσω να εντάξω το ποσοστό της πραγματικής αποχής στο εκλογικό σώμα που μου φαίνεται πολύ λογικό και θα διαπιστώσετε μαζί με μένα αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα!
Αν λοιπόν αυτό το περίπου 30% ψήφιζε με ένα ψηφοδέλτιο αντί λευκού ΠΑΡΑΛΙΑ ή ακόμα καλύτερα ΚΑΝΕΝΑΣ που ήταν και ο εφιάλτης του κ. Παπανδρέου λόγω Λαζόπουλου για πολλούς μήνες και κινδυνεύει να γίνει και του κ. Καραμανλή αν δεν αλλάξει κάτι αποφασιστικά τότε προκύπτουν τα εξής ωραία :
ΚΑΝΕΝΑΣ 30,00%
ΠΑΣΟΚ 25,65%
ΝΔ 22,60%
ΚΚΕ 5,84%
ΛΑΟΣ 5,00%
ΣΥΡΙΖΑ 3,29%
ΟΙΚ/ΓΟΙ ΠΡ 2,44%
ΚΑΝΕΝΑΣ ουδέν σχόλιο!
ΠΑΣΟΚ Σημαντικό βήμα στην προσπάθεια του να αποκτήσει δυναμική αυτοδυναμίας ή σημειωτών και στασιμότητα ; πάντως όχι μεγάλη νίκη άντε ψυχολογικό πλεονέκτημα μιας ταλαιπωρημένης πρωτιάς που μας την άρπαξε ο κανένας!
ΝΔ κρίση και μάλιστα αρκετά βαθειά ή μας πέρασε ο κανένας εις διπλούν; Πάντως ο πρώτος κανένας μπορεί να μην μας υποστηρίζει αλλά μας ανέχεται και μπορεί αν κουνήσουμε τα ξερά μας να τον κερδίσουμε!
ΚΚΕ Ικανοποίηση η οργή και αγανάκτηση για το βρώμικο πόλεμο και τη λάσπη; Πάγκαλε να σου ψοφήσει ο σκύλος και να σου καεί το βίντεο.
ΛΑΟΣ Ε όχι και τόσο σημαντικά τα κέρδη αλλά τέλος πάντων καλά.
ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ Ο εφιάλτης του 3 % επιστρέφει. Να βοηθήσει ο θεός, να τη βγάλουμε και φέτος.
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ Θα κάνουμε επανεξέταση των γραφτών γιατί είχαμε την εντύπωση ότι γράψαμε πάνω από τη βάση. Με τέτοια ποσοστά πάει ο πλανήτης.
Βέβαια υπάρχουν και άλλοι νικητές και ηττημένοι που εμπλέκονται έμμεσα με αυτές τις εκλογές και το θέμα δεν εξαντλείτε εδώ, όμως λόγω μεγάλης έκτασης στα πλαίσια ενός άρθρου ίσως επανέλθω συμπληρώνοντας το θέμα με ένα νέο άρθρο προσεχώς.
Σελίδες
▼
Κυριακή 14 Ιουνίου 2009
Πέμπτη 28 Μαΐου 2009
ΠΕΡΙ ΕΥΘΙΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΩΝ
Εν μέσω θυελλωδών πολιτικών, κομματικών και προσωπικών αντεγκλήσεων και αντιπαραθέσεων και με τα σκάνδαλα να παραμένουν στο προσκήνιο, επιτυχώς για το ΠΑΣΟΚ που τα συντηρεί στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, και ανεπιτυχώς για τις προσπάθειες της κυβέρνησης να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό, και μέσα σ΄αυτό το κατά κάποιο τρόπο νοσηρό πολιτικό κλίμα, ξαφνικά, μια εντυπωσιακή παραίτηση - διαμαρτυρία του κ. Βαρελή πρώην υπουργό και νυν βουλευτή του ΠΑΣΟΚ ήρθε να ταράξει τα ήδη πολυτάραχα νερά της πολιτικής ζωής του τόπου μας.
Με αστραπιαία ταχύτητα και λίγες μόνο ώρες από την αναφορά από τα ΜΜΕ για ένα νέο σκάνδαλο για προμήθειες του Δημοσίου, από την γερμανική εταιρεία φορτηγών αυτοκινήτων ΜΑΝ, ο κ. Βερελής που γενικός και αορίστος φέρεται να εμπλέκεται από την θητεία του σαν υπουργός στις κυβερνήσεις επί ΠΑΣΟΚ με μια γενναία, και τολμηρή κίνηση απαρνήθηκε την θέση του βουλευτή λόγω ευθιξίας, και όρθωσε το ανάστημα του και πρόταξε το πολιτικό και προσωπικό του ήθος υπερασπίζοντας αντρίκια τις αξίες και τις αρχές τις δικές του και του κόμματος του!
Είναι όμως έτσι ; και εξηγούμε.
Φταίω εγώ που και αλήθεια να είναι εγώ δεν πείθομε; Φταίω εγώ που έχω ΜΝΗΜΗ και θυμάμαι ότι τα σκάνδαλα σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο αυτής της κυβέρνησης αλλά όλων των κυβερνήσεων εδώ και τουλάχιστον των τελευταίων τριάντα ετών και ποτέ ούτε ο κ. Βερελής αλλά ούτε και κανένας άλλος βουλευτής ή υπουργός δεν παραιτήθηκε αλλά ούτε καν διαφοροποιήθηκε από κομματικές γραμμές σε θέματα διαφάνειας ή σοβαρών πολιτικών ευθυνών;
Παραιτήθηκε ποτέ κανείς αυθορμήτος και αυτοβούλος όπως τώρα, για την υπόθεση Οτσαλάν η για την υπόθεση των Υμίων;
Παραιτήθηκε μήπως κανείς για τις τρεις αποτυχημένες προσπάθειες εξυγίανσης αναδιάρθρωσης της Ολυμπιακής εκ των οποίων η μία έγινε επί υπουργίας του αρμόδιου υπουργείου του κ. Βερελή;
Η χρονική στιγμή και η ευθεία σύγκριση του κ. Βερελή με τον συνάδελφο του της ΝΔ κ. Παυλίδη που δεν παραιτείται φέρνοντας το κόμμα του σε δύσκολη θέση ευνοεί τον επικοινωνιακό σχεδιασμό του ΠΑΣΟΚ που με πολύ μεγάλη επιτυχία εδώ και πολύ καιρό κερδίζει κατά κόρον τις εντυπώσεις.
Βέβαια το κλείσιμο της βουλής ανάγκασε την αντιπολίτευση και τα ΜΜΕ να ασχοληθούν με αυτό το θέμα περισσότερο και μοιραία η κατά την γνώμη μου θυσία του κ. Βερελή δεν είχε τα ανάλογα πολιτικά οφέλη.
Με αστραπιαία ταχύτητα και λίγες μόνο ώρες από την αναφορά από τα ΜΜΕ για ένα νέο σκάνδαλο για προμήθειες του Δημοσίου, από την γερμανική εταιρεία φορτηγών αυτοκινήτων ΜΑΝ, ο κ. Βερελής που γενικός και αορίστος φέρεται να εμπλέκεται από την θητεία του σαν υπουργός στις κυβερνήσεις επί ΠΑΣΟΚ με μια γενναία, και τολμηρή κίνηση απαρνήθηκε την θέση του βουλευτή λόγω ευθιξίας, και όρθωσε το ανάστημα του και πρόταξε το πολιτικό και προσωπικό του ήθος υπερασπίζοντας αντρίκια τις αξίες και τις αρχές τις δικές του και του κόμματος του!
Είναι όμως έτσι ; και εξηγούμε.
Φταίω εγώ που και αλήθεια να είναι εγώ δεν πείθομε; Φταίω εγώ που έχω ΜΝΗΜΗ και θυμάμαι ότι τα σκάνδαλα σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο αυτής της κυβέρνησης αλλά όλων των κυβερνήσεων εδώ και τουλάχιστον των τελευταίων τριάντα ετών και ποτέ ούτε ο κ. Βερελής αλλά ούτε και κανένας άλλος βουλευτής ή υπουργός δεν παραιτήθηκε αλλά ούτε καν διαφοροποιήθηκε από κομματικές γραμμές σε θέματα διαφάνειας ή σοβαρών πολιτικών ευθυνών;
Παραιτήθηκε ποτέ κανείς αυθορμήτος και αυτοβούλος όπως τώρα, για την υπόθεση Οτσαλάν η για την υπόθεση των Υμίων;
Παραιτήθηκε μήπως κανείς για τις τρεις αποτυχημένες προσπάθειες εξυγίανσης αναδιάρθρωσης της Ολυμπιακής εκ των οποίων η μία έγινε επί υπουργίας του αρμόδιου υπουργείου του κ. Βερελή;
Η χρονική στιγμή και η ευθεία σύγκριση του κ. Βερελή με τον συνάδελφο του της ΝΔ κ. Παυλίδη που δεν παραιτείται φέρνοντας το κόμμα του σε δύσκολη θέση ευνοεί τον επικοινωνιακό σχεδιασμό του ΠΑΣΟΚ που με πολύ μεγάλη επιτυχία εδώ και πολύ καιρό κερδίζει κατά κόρον τις εντυπώσεις.
Βέβαια το κλείσιμο της βουλής ανάγκασε την αντιπολίτευση και τα ΜΜΕ να ασχοληθούν με αυτό το θέμα περισσότερο και μοιραία η κατά την γνώμη μου θυσία του κ. Βερελή δεν είχε τα ανάλογα πολιτικά οφέλη.
Τετάρτη 29 Απριλίου 2009
ΣΚΑΝΔΑΛΟΛΑΓΝΕΙΑ !!!
Το κλίμα σκανδαλολογίας κορυφώνετε, ακολουθώντας απρόσκοπτα την ανοδική του πορεία καθώς πλησιάζει η κρίσιμη ψηφοφορία στη βουλή, το αποτέλεσμα της οποίας θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό τις πρόωρες εκλογές.
Τα ΜΜΕ μας έχουν ενημερώσει για κάθε τι που αφορά άμεσα ή έμμεσα την υπόθεση, με αντικειμενικότητα υπευθυνότητα και κυρίως χωρίς καμία σκοπιμότητα, για να μπορέσει ο καθένας μας να βγάλει τα συμπεράσματα του!
Όμως εγώ, καθότι λίγο απροσάρμοστος και λίγο αδαής περί της πολιτικής γενικότερα, και της πολιτικής ηθικής ειδικότερα, έχω ορισμένες απορίες, όπως:
Από την αγορά του αιώνα, χρηματιστήριο, κτηματολόγιο, Ολυμπιακά έργα, SIEMENS, υπόθεση ζαχόπουλου, υποκλοπές, ομόλογα ασφαλιστικών ταμείων και τόσα μα τόσα πολλά άλλα σκάνδαλα γιατί μόνο αυτή η υπόθεση της δωροδοκίας των 100.000 ευρώ του πρώην υπουργού Ε. Ν. βρήκε το δρόμο προς τη βουλή;
Το γεγονός πως αυτή η υπόθεση αφορά μόνο έναν πολιτικό, με το μικρό σε σχέση με τα εκατομμύρια άλλων σκανδάλων που αφορούν πολλούς, έπαιξε ρόλο στην ευαισθησία των εκλεκτών μας εκλεγμένων και στην αποφασιστικότητα τους για διαφάνεια;
Πώς γίνεται από την ίδια διαδικασία στην ίδια επιτροπή εξετάζοντας τους ίδιους μάρτυρες να βγαίνουν δύο πορίσματα εκ διαμέτρου αντίθετα; Εντελώς συμπτωματικά η κάθε πλευρά έβγαλε το πόρισμα που συμβαδίζει με τα συμφέροντά της; Ας υποθέσουμε ότι η ΝΔ το έκανε για το καλό μας γιατί η εκλογές, αλλά και μια πιθανή μη αυτοδυναμία που μπορεί να προκύψει εν μέσω παγκόσμιας κρίσης κτλ κτλ. Το ΠΑΣΟΚ; Δεν σκέφτεται το καλό μας και θέλει να μας καταστρέψει οδηγώντας τη χώρα σε εκλογές; Μα όχι βέβαια η αλήθεια και η κάθαρση μόνο καλό μπορούν να κάνουν έναντι οποιοδήποτε προσωρινού κόστους!
Και ερωτώ. Πόσοι από την ηγετική ομάδα και την κοινοβουλευτική του ΠΑΣΟΚ έχουν αλλάξει από την υπόθεση του γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού που είτε λίγο είτε πολύ κατηγορούσαν την ΝΔ ότι καταγγέλλοντας το σκάνδαλο βλάπτει το συμφέρον της χώρα;
Γιατί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όταν καταγγέλλουν σκάνδαλα όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση δεν ζητούν ΣΥΓΝΩΜΗ όταν δεν είναι ή δεν συνεχίζουν να ερευνούν και να αποκαλύπτουν όσα είναι; Γιατί και τα ΜΜΕ προβάλλουν υπερβολικά τα σκάνδαλα και μόλις κοπάσει λίγο ο θόρυβος και δεν πουλάνε πλέον τα ξεχνούν χωρίς να μπορεί κάποιος να ξέρει αν ήταν σκάνδαλο η λάσπη;
ΠΛΗΡΗΣ ΣΥΓΧΥΣΗ! Δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτε, για το μόνο που είμαι σίγουρος είναι ότι θέλω να μείνω αδαής και να έχω απορίες παρά να τα τρώω όλα στο πιάτο!
Μ. Αρμενιάκος
Τα ΜΜΕ μας έχουν ενημερώσει για κάθε τι που αφορά άμεσα ή έμμεσα την υπόθεση, με αντικειμενικότητα υπευθυνότητα και κυρίως χωρίς καμία σκοπιμότητα, για να μπορέσει ο καθένας μας να βγάλει τα συμπεράσματα του!
Όμως εγώ, καθότι λίγο απροσάρμοστος και λίγο αδαής περί της πολιτικής γενικότερα, και της πολιτικής ηθικής ειδικότερα, έχω ορισμένες απορίες, όπως:
Από την αγορά του αιώνα, χρηματιστήριο, κτηματολόγιο, Ολυμπιακά έργα, SIEMENS, υπόθεση ζαχόπουλου, υποκλοπές, ομόλογα ασφαλιστικών ταμείων και τόσα μα τόσα πολλά άλλα σκάνδαλα γιατί μόνο αυτή η υπόθεση της δωροδοκίας των 100.000 ευρώ του πρώην υπουργού Ε. Ν. βρήκε το δρόμο προς τη βουλή;
Το γεγονός πως αυτή η υπόθεση αφορά μόνο έναν πολιτικό, με το μικρό σε σχέση με τα εκατομμύρια άλλων σκανδάλων που αφορούν πολλούς, έπαιξε ρόλο στην ευαισθησία των εκλεκτών μας εκλεγμένων και στην αποφασιστικότητα τους για διαφάνεια;
Πώς γίνεται από την ίδια διαδικασία στην ίδια επιτροπή εξετάζοντας τους ίδιους μάρτυρες να βγαίνουν δύο πορίσματα εκ διαμέτρου αντίθετα; Εντελώς συμπτωματικά η κάθε πλευρά έβγαλε το πόρισμα που συμβαδίζει με τα συμφέροντά της; Ας υποθέσουμε ότι η ΝΔ το έκανε για το καλό μας γιατί η εκλογές, αλλά και μια πιθανή μη αυτοδυναμία που μπορεί να προκύψει εν μέσω παγκόσμιας κρίσης κτλ κτλ. Το ΠΑΣΟΚ; Δεν σκέφτεται το καλό μας και θέλει να μας καταστρέψει οδηγώντας τη χώρα σε εκλογές; Μα όχι βέβαια η αλήθεια και η κάθαρση μόνο καλό μπορούν να κάνουν έναντι οποιοδήποτε προσωρινού κόστους!
Και ερωτώ. Πόσοι από την ηγετική ομάδα και την κοινοβουλευτική του ΠΑΣΟΚ έχουν αλλάξει από την υπόθεση του γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού που είτε λίγο είτε πολύ κατηγορούσαν την ΝΔ ότι καταγγέλλοντας το σκάνδαλο βλάπτει το συμφέρον της χώρα;
Γιατί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ όταν καταγγέλλουν σκάνδαλα όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση δεν ζητούν ΣΥΓΝΩΜΗ όταν δεν είναι ή δεν συνεχίζουν να ερευνούν και να αποκαλύπτουν όσα είναι; Γιατί και τα ΜΜΕ προβάλλουν υπερβολικά τα σκάνδαλα και μόλις κοπάσει λίγο ο θόρυβος και δεν πουλάνε πλέον τα ξεχνούν χωρίς να μπορεί κάποιος να ξέρει αν ήταν σκάνδαλο η λάσπη;
ΠΛΗΡΗΣ ΣΥΓΧΥΣΗ! Δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτε, για το μόνο που είμαι σίγουρος είναι ότι θέλω να μείνω αδαής και να έχω απορίες παρά να τα τρώω όλα στο πιάτο!
Μ. Αρμενιάκος