ΣΤΑΘΗΣ ΑΡΜΕΝΙΑΚΟΣ
Γεννήθηκε στον Άγιο Ματθαίο Κέρκυρας. Το 1952 ήλθε στην Λέρο μαθητής των Βασιλικών Τεχνικών Σχολών Λέρου, στο τμήμα μηχανικών. Αφού πήρε το δίπλωμα του, παρέμεινε στις Σχολές ως εκπαιδευτής. Αργότερα εργάστηκε στο Κρατικό Θεραπευτήριο Λέρου, όπου πολλά προσέφερε και με την συμμετοχή του στα σωματεία εργαζομένων, αγωνιζόμενος για τα προβλήματα του κλάδου.
Παράλληλα αρχίζει να ασχολείται με τον Προσκοπισμό, το θέατρο, την ζωγραφική, την Λογοτεχνία.
Έχει εκδώσει 10 βιβλία και έγραφε σε εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά.
Για το καλλιτεχνικό και λογοτεχνικό του έργο, έχει τιμηθεί με διακρίσεις από διάφορους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς.
Υπήρξε τακτικό μέλλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών και του Πρακτορείου Πνευματικής Συνεργασίας του «ΝΟΥΜΑ».
Παντρεύτηκε την Λεριά Τασία Χαρινού κ
αι απέκτησαν τρία παιδιά. Έφυγε από κοντά μας στις 29/8/2006
Ο Στάθης Αρμενιάκος, τα πολιτιστικά, το θέατρο
Λάτρης της Τέχνης, βοηθούσε σε οτιδήποτε θα συνέβαλλε στο να «ανέβει» το πολιτιστικό επίπεδο του νησιού. Συνεργάστηκε πολλές φορές με την Θεατρική Ομάδα Λέρου, και με το θέατρο σχολών Λέρου.
Συγκρότησε θεατρική ομάδα για την ψυχαγωγία των ασθενών του Κρατικού θεραπευτηρίου.
Σκηνοθέτησε και σκηνογράφησε θεατρικά έργα.
Έγραψε θεατρικά έργα για παιδιά (Στη χώρα της χαράς – Σχολικό Θέατρο 1979)
Συνεργάστηκε με τηλεοπτικά κανάλια και το Δημοτικό ραδιόφωνο, κάνοντας εκπομπές («Πολιτιστικά Δρώμενα» - «Το 5λεπτο του παράξενου»).
Ανεπανάληπτες οι παρουσιάσεις που έκανε για ανθρώπους του Πνεύματος και της Τέχνης, αναλύοντας το έργο τους με τον χειμαρρώδη λόγο του.
Έγραψε 2000 κριτικές για λογοτέχνες και ζωγράφους. Συμμετείχε στον Πολιτιστικό Σύλλογο Νέων Λέρου ή «Άρτεμις», βοηθώντας στην καλλιτεχνική και πνευματική ανάπτυξη των νέων και γενικότερα των κατοίκων του νησιού.
Υπηρέτησε εθελοντικά στο ΔΠΚΛ ως γραμματέας (1993-1995) και ως αντιπρόεδρος το 2003.
Ο Στάθης Αρμενιάκος και ή Ζωγραφική
Πήρε τα πρώτα μαθήματα στις Σχολές Λέρου, από τον ζωγράφο Μίμη Άνθη
Το 1988 ίδρυσε το Εργαστήρι Σχεδίου και Ζωγραφικής, οπού δίδασκε δωρεάν..
Εργαζόμενος στο Κ.Θ.Λ., ίδρυσε εργαστήρια ζωγραφικής-χειροτεχνίας στα τμήματα εργασιοθεραπείας.
Πραγματοποίησε 15 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα κι Βουλγαρία και έλαβε μέρος σε 9 ομαδικές. Έργα του βρίσκονται στην Αμερική, Αυστραλία, Βουλγαρία, σε δημόσια ιδρύματα και ιδιωτικές συλλογές.
Ο Στάθης Αρμενιάκος και ή Λογοτεχνία
Εξέδωσε την πρώτη ποιητική του συλλογή το 1959 με τίτλο «Χαρές και λύπες».
Ακολούθησαν:
Εγχειρίδιο νοσηλευτών - ό πόνος 1971 — Οι κακορίζικοι - νουβέλα 1977 — Παιδικό σχολικό θέατρο 1979 — Ή Γυναίκα και το Βουδικό τραγούδι - Μελέτη 1981 — Φτερουγίσματα - ποίηση 1991 — Τα στάχυα - ποίηση 1992 — Το φάντασμα του Αλκαζάρ - Διηγήματα 1993 — Ό ποιητής Αντώνης Παπαδόπουλος - δοκίμιο 1995 — Λέρος αγάπη μου και αλλά - ποίηση 2000.
Το 1989 εκδίδει το περιοδικό «Αναζητήσεις» στο όποιο έγραφαν υπάλληλοι και ασθενείς του Κρατικού Θεραπευτηρίου Λέρου. Έκδοση ή οποία επαινέθηκε από το Υπουργείο Υγείας.
Συνεργάσθηκε με πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες.
Συμπεριλαμβάνεται στην ανθολογία του εκδοτικού οίκου «»Άγκυρα» (1977), στην ανθολογία της Διεθνούς Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (1997), στην ποιητική ανθολογία του Αριστοτέλη Τσάκωνα (2000), στην ανθολογία διηγήματος του πολιτιστικού Ιδρύματος Δωδεκανήσου «Κλεόβουλος ό Λίνδιος» (2002).
Για το ζωγραφικό και λογοτεχνικό του έργο τον τίμησαν:
Δήμος Ν. Ερυθραίας Αττικής — Δήμος Λέρου—Μητρόπολις Λέρου -Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών — Πανελλήνια Ένωση Λερίων.
Το 1994 εξέδωσε το περιοδικό «Έκφραση», το σημαντικότερο λογοτεχνικό γεγονός για την Λέρο. Δυστυχώς αναγκάστηκε να σταματήσει την έκδοση στο 7° τεύχος.
Το 2006 το Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο Λέρου εκδίδει το δικό του λογοτεχνικό περιοδικό, το όποιο ονόμασε «Έκφραση Λόγου και Τέχνης» προς τιμήν του Στάθη Αρμενιάκου —του πρώτου εμπνευστού και ιδρυτού— με διευθυντή τον ίδιο.