ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΟΠΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ!

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΟΠΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ!

       Μετά από πολύ σκέψη αποφάσισα να αναδημοσιεύσω το παρακάτω κείμενο, από το ιστολόγιο  σινιάλο. Για να λύσεις ένα πρόβλημα η για να πάρεις θέσει σε ένα θέμα πρέπει πρώτα να κατανοήσεις τις όποιες αιτίες υπάρχουν καθώς και τον τρόπο σκέψης αυτών που εμπλέκονται σ’ αυτό.

       Η στάση μας απέναντι στην νεολαία μας, μαθητιώσα ή μη, είναι όπως άλλωστε σχεδόν σε όλα τα θέματα θετική ή αρνητική ανάλογα με την συγκυρία! Κάτω από το πρίσμα του άκρατου κομματισμού που επικρατεί, έχουμε χάσει κάθε κοινωνική συνοχή και λειτουργούμε εντελώς υποκριτικά και προβλέψιμα διχαστικά ευνοώντας την σύγχυση και την αναξιοπιστία μας σαν άτομα αλλά και σαν κοινωνία.. Θα ήθελα πολύ να δω αυτούς που διαφωνούσαν με την (αυθόρμητη;) εξέγερση των μαθητών πριν δύο χρόνια να διαφωνούν και τώρα, όπως και όσους τους υποστήριζαν και τους ενθάρρυναν τότε να το κάνουν και τώρα. Όμως στη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θα συνεχίσει το γαϊτανάκι της κολοτούμπας και της γελοιότητας!

       Ας διαβάσετε το κείμενο που ακολουθεί και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα.

Μάκης Αρμενιάκος

       Η παρέλαση των δολοφόνων

Σε απαγόρευση κυκλοφορίας των οχημάτων για όλη την 6η Δεκέμβρη, μέρα και νύχτα, στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας προχώρησαν οι αξιωματούχοι της κρατικής καταστολής. Μια πόλη μουδιασμένη, με τους ανθρώπους ανάστατους κι αποκλεισμένους, τις δυνάμεις καταστολής να «σαρώνουν» δρόμους και πεζοδρόμια και τους επίδοξους διαδηλωτές αποκομμένους από τους παραλήπτες των μηνυμάτων τους… Ένας ιδιότυπος στρατιωτικός νόμος εφαρμόζεται με σκοπό να δημιουργήσει ένα ελεύθερο πεδίο για τα κατασταλτικά σχέδια και να αντιμετωπίσει τα δεκεμβριανά «φαντάσματα».

Οι χιλιάδες ένστολοι δολοφόνοι του Αλέξη από σήμερα κιόλας γυαλίζουν τα κλομπ με το σαρδόνιο εκείνο χαμόγελο των μισητών δούλων. Αύριο θα ξεχυθούν στους δρόμους για να προσβάλουν οτιδήποτε αξιοπρεπές και ατίθασο σταθεί απέναντί τους. Ελικόπτερα, επιτελείς, εισαγγελείς, κάμερες θα καθοδηγούν τις ασκήσεις φόβου και υποταγής εκεί, στην καρδιά της πόλης. Στο όνομα της «ελευθερίας της σκέψης» ένα Δημοκρατικό κράτος είναι έτοιμο και πάλι να επιτεθεί στην κοινωνία. Σε μια αναφομοίωτη «επέτειο» της δολοφονίας ενός παιδιού όπου οι δολοφόνοι ετοιμάζονται να παρελάσουν, αφού τα κροκοδείλια δάκρυά τους δεν αφομοιώνονται με τίποτα στην κοινωνική συνείδηση. Μα με τίποτα λέμε!