Χρυσός και τενεκέδες

Πηγή:ksipnistere

Χρυσός και τενεκέδες

Share

Ζητώντας από το φίλο, βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ. Κωστή Αιβαλιώτη να μου γράψει ένα άρθρο για το επόμενο τεύχος του περιοδικού CRASH που θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες, δεν πίστευα ότι θα έπαιρνα στα χέρια μου ένα τόσο εξαιρετικό κείμενο, γεμάτο χιούμορ, το οποίο ωστόσο θα βασιζόταν σε πραγματικά γεγονότα, πραγματικούς διαλόγους ΜΕΣΑ στη Βουλή, σημαντικές ειδήσεις, απεικόνιση της πραγματικότητας μέσα στον «εγκέφαλο» του ΠΑΣΟΚ, όλα αυτά σε…
συσκευασία του ενός.

Τι «βγαίνει» απ΄ αυτούς τους πραγματικά απίστευτους διαλόγους Αιβαλιώτη και Σαχινίδη μέσα στη Βουλή, τους «πασπαλισμένους» απ΄ αυτό το ιδιαίτερο χιούμορ του φίλου Κώστα; Ότι στην ουσία επιβεβαιώθηκε πως έχουν πουληθεί 20 τόνοι χρυσού, επειδή… μας έπιαναν τόπο (!), ενώ άλλοι 75 βρίσκονται σε ξένες τράπεζες και δεν ζητάμε να μας τους επιστρέψουν!

Να το ξαναπώ ; έχουν πουληθεί 20 τόνοι χρυσού, επειδή… μας έπιαναν τόπο ενώ άλλοι 75 βρίσκονται σε ξένες τράπεζες και δεν ζητάμε να μας τους επιστρέψουν!

Πολλά πράγματα που διαβάζουμε και ακούμε, έχουν βέβαια πάψει εδώ και αρκετά χρόνια να μας εντυπωσιάζουν κι αυτό οφείλεται μερικώς στην έλευση, το 1987-88 της «Ελεύθερης Ραδιοφωνίας η οποία απελευθέρωσε – ως ένα σημείο- την ενημέρωση από τις «αγκυλώσεις» που είχαν γίνει καθεστώς λόγω της ύπαρξης μόνο κρατικά ελεγχόμενων ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών.

Ο κόσμος είχε περάσει μέσα από μια πρώτη, αρχική περίοδο έκπληξης, στην κατάσταση της μερικής αμφισβήτησης της παρεχόμενης πληροφόρησης για όσα σημαντικά συνέβαιναν . Και πολύ σύντομα, η «μερική» αμφισβήτηση, έγινε «πλήρης», τόσο γιατί τα «μη κρατικά» ραδιόφωνα πλήθαιναν, μαζί με τις πραγματικά ανεξάρτητες φωνές ,που μετέδιδαν χωρίς φόβο και χωρίς πάθος ΟΛΕΣ τις πλευρές των θεμάτων, όσο και γιατί το να ακούει κανείς ραδιόφωνο έγινε πραγματική διασκέδαση και …χόμπι.

Φυσικά, η πανσπερμία ανεξάρτητων από την Κρατική επιρροή ραδιοφωνικών σταθμών ενισχύθηκε στα τέλη του ΄89 και το ΄90 από τα ιδιωτικά ραδιόφωνα και –κυρίως- από τους Ιδιωτικούς Τηλεοπτικούς σταθμούς με αποτέλεσμα, ο όγκος και η διαφορετικότητα της ενημέρωσης και οδηγήσει στην υπερβολή και , τέλος, στην υποβάθμιση του παραγόμενου προιόντος αφού κανείς δεν μπορούσε να ελέγξει ούτε την προέλευσή του αλλά ούτε και τα κίνητρα ΠΙΣΩ από την προβολή του.

Τι συμβαίνει σήμερα και πώς μπορεί ο απλός πολίτης να διακρίνει την αλήθεια από τη διαστροφή της, την υπερβολή, το ψέμα ή την ιδιοτέλεια; Πολύ δύσκολο. Αλλά εφικτό. Συγγνώμη για την «πολυλογία» που τη θεώρησα απαραίτητη μέχρι να φτάσω στο συμπέρασμα: Πρέπει πλέον να «φτάσει» ένα θέμα στο Κοινοβούλιο ( ή σε κάποιο Δημοτικό Συμβούλιο) ή να Τυπωθεί ως βιβλίο για να γίνει πιστευτό. Και το θέμα αυτό, να αναπτυχθεί με σαφήνεια και τόλμη και τεκμηρίωση μέχρι να γίνει «αλήθεια».

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο Αιβαλιώτης κατάφερε να το πράξει, μέσα στη Βουλή και να υποχρεώσει τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης να «επικυρώσει» τις καταγγελίες του με την απουσία επιχειρημάτων. Χρειάζονται αρκετοί «Αιβαλιώτηδες» βέβαια και στη Βουλή και στα Δημοτικά Συμβούλια ( και ΟΧΙ στα blogs ή τα τηλεοπτικά κανάλια) που να μιλούν με το θάρρος της γνώμης τους , τεκμηριωμένα και όχι «δημοσιοσχεσίστικα» και να εκθέτουν πρόσωπα και καταστάσεις μέχρι να αποκατασταθεί ΚΑΠΩΣ η αξιοπιστία του πολιτικού λόγου. Αλλά είναι πλέον ο ΜΟΝΟΣ τρόπος.

Πάρτε και ένα μικρό δείγμα των όσων γράφει – και είπε στη Βουλή- ο Κωστής Αιβαλιώτης:

« Έχω υποβάλει 2 επίκαιρες ερωτήσεις στη Βουλή και άλλες 3 γραπτές μέσα σε 1,5 μήνα για το ζήτημα του ελληνικού χρυσού που (υποτίθεται ότι...) έχει η Τράπεζα της Ελλάδος στα υπόγειά της. Η κυβέρνηση με είχε ενημερώσει γραπτώς, στις αρχές Φεβρουαρίου, ότι ο μισός ελληνικός χρυσός –75 τόνοι– βρίσκεται εκτός Ελλάδος για «λόγους ιστορικούς» (!) αλλά και για… «διασπορά κινδύνου».Γι’ αυτούς τους 75 τόνους πληρώνουμε από πάνω και 90.000 ευρώ ως φύλακτρα σε τρεις ξένες τράπεζες . Το ένα φέρνει το άλλο και έτσι διαπίστωσα ότι υπήρξε και πώληση 20 τόνων χρυσού επί των ημερών του κ. Σημίτη, που είναι το 15% του αποθέματός μας, και μάλιστα καταγγέλλεται από τον Τύπο ότι υπήρξε απώλεια υπεραξίας 37 εκατομμυρίων. Χάσαμε, δηλαδή, 37 εκατομμύρια που θα μπορούσαμε να είχαμε βγάλει!

Ζήτησα από τον υφυπουργό να τοποθετηθεί ενώπιον της Βουλής, «για την πράξη υποτέλειας, να κρατάει η κυβέρνηση 75 τόνους ελληνικού χρυσού στα χέρια ξένων» και τον ρώτησα «αν ζήτησε η κυβέρνηση να μας δώσουν πίσω αυτούς τους 75 τόνους» .Ο κ. Σαχινίδης ανέφερε και ότι δεν έχει καμία σημασία αν ο χρυσός μας «είναι εντός ή εκτός Ελλάδος» (!), ενώ είπε και ότι δεν κρίθηκε ποτέ αναγκαίο από τις κυβερνήσεις, μετά και το πέρας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, να έρθουν πίσω στην Ελλάδα».

Να περιμένουμε ότι θα τον πάρουμε πίσω το χρυσό; Ή μήπως είναι κι αυτός όπως οι Γερμανικές Πολεμικές Επανορθώσεις τις οποίες δικαιούμεθα μεν αλλά οι φίλοι μας της κυρίας Μέρκελ αρνούνται να μας δώσουν;

Άρθρο Κωνσταντάρα