ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΕΤΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΨΗΦΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΣΥΝΙΣΤΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ;

       Ένα άρθρο που με απλό και κατανοητό τρόπο περιγράφει τη βασική πλοκή της πορείας μας από τις εκλογές εως και την υπογραφή του μνημονίου.

       Παρά το ότι είναι γραμμένο από οικονομολόγο είναι εύκολα κατανοητό από τον καθένα, ενώ οι ελάχιστοι οικονομικοί όροι που χρησιμοποιούνται επεξηγούνται με απλό τρόπο επαρκώς.

Μάκης Αρμενιάκος

πηγή:skeftomasteellhnika

ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΕΤΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΨΗΦΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΣΥΝΙΣΤΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ; 

Του Παναγιώτη Αποστόλου

          Πριν τις εκλογές της 4^ης Οκτωβρίου 2009 ο Γεώργιος Παπανδρέου με στόχο την κατάληψη της εξουσίας είχε πολλές φορές προεκλογικό παραλήρημα και έταζε στον Ελληνικό λαό «λαγούς και πετραχήλια».

Με σημαία το σύνθημα «λεπτά υπάρχουν» δεσμεύθηκε πως οι συντάξεις και οι μισθοί των εργαζομένων δεν θα μειωθούν αλλά θα γίνουν αυξήσεις που θα ακολουθούν τους δείκτες του πληθωρισμού...

  

Επίσης εγγυήθηκε πως θα δημιουργήσει ένα κοινωνικό κράτος ευνομίας, δικαίου και ισοπολιτείας .

Δήλωνε πως «θα ματώσει» αλλά θα πατάξει την διαφθορά σε όλα τα επίπεδα. 

Όταν όμως ανέλαβε την πρωθυπουργία όχι μόνο δεν έκανε πράξη όσα υποσχέθηκε στον Ελληνικό λαό, αλλά συνειδητά επεδίωξε και κατόρθωσε (γιατί περί κατορθώματος πρόκειται) να οδηγήσει την οικονομία της χώρας σε σκόπιμη και επιδιωκόμενη χρεοκοπία προκειμένου ο ίδιος και η Κυβέρνησή του να συνάψει συμφωνία (μνημόνιο) με την Τρόικα και να βυθίσει την χώρα στην Εθνική, κοινωνική, οικονομική εξαθλίωση και τον Ελληνικό λαό στην ανέχεια, την φτώχεια και την απελπισία.

Όλοι γνωρίζαμε πως η χώρα ήταν σε άθλια οικονομική κατάσταση και απαιτείτο το νοικοκύρεμα της οικονομίας με δραστικά και άμεσα μέτρα αλλά όμως δεν είχε κανένα πρόβλημα δανεισμού. Μπορούσε παρά το μεγάλο χρέος να δανείζεται από τις διεθνείς αγορές άνετα και με πολύ λογικό επιτόκιο.

Τα spreads, τα οποία προσδιορίζουν το ύψος του επιτοκίου ενός δανείου, ήταν τότε στις 134 μονάδες.

Ο πρωθυπουργός όμως που γνώριζε – είχε ενημερωθεί επακριβώς από τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος - την πραγματικά άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας και από την στιγμή που τα spreads ήταν χαμηλά αφού παρέμειναν στα ίδια επίπεδα μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου 2010, θα έπρεπε να προχωρήσει άμεσα σε δανεισμό από τις αγορές προς κάλυψη των τρεχουσών αναγκών της χώρας.

Όμως αυτός έχασε πολύτιμο χρόνο σε μια προσπάθειά του να πείσει τον λαό πως η προηγούμενη Κυβέρνηση και ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος τον κορόιδεψαν δίδοντάς του προεκλογικά, ψεύτικά στοιχεία για την κατάσταση της οικονομίας και έτσι δεν μπορούσε να υλοποιήσει άμεσα τις προεκλογικές εξαγγελίες.

Το επιχείρημα αυτό είναι τουλάχιστον απαράδεκτο και παιδαριώδες όταν το επικαλείται πρώην αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης που διετέλεσε παλαιότερα πολλές φορές υπουργός και εξελέγη βουλευτής, πολλές τετραετίες, δηλαδή να μην γνωρίζει την οικονομική κατάσταση της χώρας.

Ακολούθως, ξεκίνησε η δυσφήμηση της χώρας με συνεχείς περιοδείες του Έλληνα Πρωθυπουργού που εξομολογείτο στους Ευρωπαίους ηγέτες πως «κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα» και του κ. Παπακωνσταντίνου που διατυμπάνιζε δεξιά και αριστερά πως η οικονομία μας θυμίζει «τιτανικό».

Με όλες τις παραπάνω ενέργειες η Ευρωπαϊκή επιτροπή υποστήριξε μετά από έρευνά της, πως η συνεχής αυτή δυσφήμηση οδήγησε τους διεθνείς κερδοσκόπους και τοκογλύφους σε εκτίναξη των spreads, στο απίθανο ύψος των 850 μονάδων ώστε κατέστη απαγορευτικός ο δανεισμός της χώρας από τις διεθνείς αγορές. Διευκολύνθηκε δε το διαβρωτικό τους έργο με θύμα την Ελληνική οικονομία.

Έτσι ο κ. Παπανδρέου αντί να έχει ως πλεονέκτημα την τοποθέτηση του  πιστολιού στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αυτός το παρέδωσε αμαχητί στους δανειστές μας και εκείνοι το τοποθέτησαν στον κρόταφο του Ελληνικού λαού.

 Για να γίνει αντιληπτό και κατανοητό το πόσο κακό έκαναν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός οικονομικών στη χώρα και στον Ελληνικό λαό με αυτές τις ενέργειες τους, θα αναφέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Σκεφτείτε ότι ένας τραπεζίτης, ο οποίος κατέχει μία πολύ αξιόπιστη και εύρωστη οικονομικά τράπεζα, χάνει τα λογικά του και δηλώνει δημοσίως ότι η τράπεζά του είναι χρεοκοπημένη και ότι οι υπάλληλοί της την κλέβουν.

Να είστε όλοι βέβαιοι ότι αυτή η τράπεζα μέσα σε μία μόνο εβδομάδα θα έχει χρεοκοπήσει, αφού όλοι μα όλοι οι καταθέτες της θα έχουν αποσύρει τις καταθέσεις τους  και η τράπεζα θα μείνει «πανί με πανί».

Δυστυχώς αυτό ακριβώς έπραξε ο πρωθυπουργός μας και τελικά η χώρα βρέθηκε σε δεινή θέση μη μπορώντας να δανειοδοτηθεί από τις αγορές γιατί τα speads είχαν ήδη εκτιναχτεί και κατέφυγε στη σύναψη της δανειακής συμφωνίας με την τρόικα.

Έτσι για άλλη μια φορά η Κυβέρνηση και ο κ. Παπανδρέου είπαν ψέματα στον Ελληνικό λαό, πως ψήφισαν την τερατώδη και μονομερή αυτή σύμβαση προκειμένου να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις των πολιτών, ενώ απλά με τα 110 δις. € που πήραν δάνειο, ούτε ένα ευρώ δεν πήγε για την πληρωμή μισθών και συντάξεων ή για την παραγωγική ανάπτυξη της χώρας, αλλά πληρώθηκαν οι τόκοι και τα τοκοχρεολύσια προϋπαρχόντων δανείων και ομολόγων.

Δηλαδή εξασφαλίσαμε τα χρήματα για να πληρωθούν τα πανωτόκια των οι διεθνών νταβατζήδων μας.

Την τρανή απόδειξη αυτών την έδωσε η επιτροπή της Eurostat, η οποία αναφέρει ότι το έλλειμμα του ΑΕΠ για τη χρήση 2009 της Ελλάδος είναι 15,6 με τους τόκους  και το πρωτογενές, χωρίς τους τόκους, έλλειμμα μόνο 3,9 δηλαδή καλύτερο και από το έλλειμμα της Γερμανίας.

Μετά όλα τα παραπάνω, αποδεικνύεται πως η Κυβέρνηση εάν είχε στραφεί αμέσως μετά την εκλογή της προς τις διεθνείς αγορές δεν θα είχε κανένα πρόβλημα πληρωμής μισθών και συντάξεων παρ’ όλη τη σπατάλη στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος, την αδυναμία πάταξης της φοροκλοπής, της φοροδιαφυγής του παραεμπορίου και του ελέγχου της μαύρης αδήλωτης εργασίας που η πάταξή τους ήταν προεκλογικές δεσμεύσεις της Κυβερνήσεως.

Η Κυβέρνηση του επαχθούς μνημονίου, της νέας τάξεως πραγμάτων και της παγκοσμιοποίησης είναι μία ανίκανη κυβέρνηση που καθημερινά βυθίζεται στον οχετό των ψεμάτων και των άθλιων ανεφάρμοστων εξαγγελιών της.

Είναι η Κυβέρνηση που έχει επιφέρει την οικονομική και κοινωνική καταστροφή της κοινωνίας μας που μετά ενός χρόνου επιβολής του μνημονίου η Ελληνική οικονομία βρίσκεται σε πιο δεινή θέση από αυτή που ήταν πριν την υπαγωγή της.

Το ερώτημα πλέον που τίθεται καθημερινώς, όλο και πιο έντονα στον Ελληνικό λαό, είναι: “ η επιλογή της Κυβέρνησης, να υπογράψει η χώρα τους επαχθείς και δυσβάσταχτους οικονομικούς όρους της δανειακής σύμβασης χωρίς καν να διαπραγματευθεί αυτούς τους όρους, αλλά ταυτόχρονα να υποθηκεύσει τα Εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα και να παραιτηθεί ολοσχερώς οποιασδήποτε ασυλίας πηγάζει από νόμους ή συνθήκες, δηλαδή παραιτούμενη από οποιοδήποτε στοιχείο συνιστά Εθνική κυριαρχία, ήταν μονόδρομος; ”

Μετά όμως τις αποκαλύψεις περί επανειλημμένων συναντήσεων του πρωθυπουργού της χώρας με τον Ντομινίκ Στρος Καν αρκετό χρονικό διάστημα πριν την υπαγωγή μας στο Δ.Ν.Τ., καταρρίπτονται όλες οι άλλες δικαιολογίες και ένα πλέον είναι το σίγουρο.

Ο πρωθυπουργός συνειδητά υπέγραψε το «μνημόνιο» το οποίο προετοίμαζε πριν από την ψήφισή του και ουσιαστικά κατήργησε πραξικοπηματικά την κοινοβουλευτική δημοκρατία, αφού ένα χρόνο

μετά δεν το έχει φέρει στην Βουλή των Ελλήνων για επικύρωση (άξιο απορροίας βέβαια είναι γιατί να υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα δεν αντιδρούν ) και επιπλέον προέβη σε βίαια Συνταγματική εκτροπή

(άποψη κορυφαίων επιστημόνων της χώρας).

Σύμφωνα με τον ποινικό κώδικα στο δεύτερο βιβλίο, ειδικό μέρος, πρώτο κεφάλαιο, προσβολές του πολιτεύματος, άρθρο 134, Εσχάτη προδοσία, άρθρο 2 αναφέρεται:

Α)τιμωρείται με ισόβια ή πρόσκαιρη κάθειρξη όποιος επιχειρεί με βία ή απειλή βίας ή με σφετερισμό της ιδιότητάς του ως οργάνου του Κράτους να καταλύσει ή να αλλοιώσει ή να καταστήσει ανενεργό, διαρκώς ή προσκαίρως, το δημοκρατικό πολίτευμα που στηρίζεται στη λαϊκή κυριαρχία ή θεμελιώδεις αρχές ή θεσμούς του πολιτεύματος αυτού.

Β)επιχειρεί με τα μέσα που αναφέρονται στο προηγούμενο εδάφιο και με τρόπο πρόσφορο να διαπράξει την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος, να αποστερήσει ή να παρακωλύσει τη Βουλή, την Κυβέρνηση ή τον Πρωθυπουργό από την ενάσκηση της εξουσίας που τους παρέχει το Σύνταγμα ή να τους εξαναγκάσει να εκτελέσουν ή να παραλείψουν πράξεις που απορρέουν από την εξουσία αυτή.

Το σίγουρο λοιπόν είναι πως το μνημόνιο δεν ήταν μονόδρομος και αυτό που πρέπει να αναζητηθεί πλέον είναι εάν ο Πρωθυπουργός της χώρας έχει υποπέσει στο αδίκημα της Εσχάτης προδοσίας!!!

Παναγιώτης Αποστόλου

               Οικονομολόγος