Η οικονομία στον... ψυχολόγο!

πηγή:kapistri

Η οικονομία στον... ψυχολόγο!

Γράφει ο Νίκος Χατζηνικολάου

ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ πολιτικό πρόβλημα της επόμενης περιόδου για τη χώρα μας είναι ότι το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, το οποίο -μετά κόπων, βασάνων, πιέσεων και... ξυλοδαρμών- ψηφίσθηκε τελικά από τη Βουλή μας, δεν πρόκειται να εφαρμοσθεί! Το πρόγραμμα αυτό, που καταρτίσθηκε από τους δανειστές μας και έγινε αποδεκτό άνευ ουσιαστικής διαπραγμάτευσης από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αποτελεί συνέχεια του πρώτου Μνημονίου και διαπνέεται ακριβώς από την ίδια -ατελέσφορη και αναποτελεσματική- λογική...
ΤΑ ΑΥΣΤΗΡΑ περιοριστικά μέτρα που περιλαμβάνει το Μεσοπρόθεσμο, ύψους άνω των 30 δισ. ευρώ για την περίοδο 2011-2015, είναι απολύτως βέβαιο ότι θα οδηγήσουν την ελληνική οικονομία σε βαθιά και ανεξέλεγκτη ύφεση και την ανεργία σε ύψη-ρεκόρ. 

Και βέβαια, το συμπέρασμα αυτό, το οποίο προκύπτει αβίαστα από την απλή ανάγνωσή του, ακόμη και για πρωτοετή φοιτητή των Οικονομικών, τρομοκρατεί τους Ελληνες, που δίκαια έχουν την αίσθηση ότι σήμερα βρίσκονται μπροστά στο απόλυτο αδιέξοδο. Καλούνται να ανέβουν τον Γολγοθά, με θυσίες που θα οδηγήσουν χιλιάδες οικογένειες στη φτώχεια και την ανέχεια, χωρίς λόγο και χωρίς ελπίδα. Γιατί, βέβαια, τι λόγος μπορεί να υπάρχει για την εφαρμογή ενός προγράμματος που, με μαθηματική ακρίβεια, θα οδηγήσει στην πλήρη εξουθένωση των ασθενέστερων εισοδηματικών τάξεων και στη διάλυση της μεσαίας τάξης, ενός προγράμματος που θα οδηγήσει μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού σε αναξιοπρεπή διαβίωση, σε πείνα και σε δυστυχία και, παρ’ όλα αυτά, στη λήξη του το δημόσιο χρέος της χώρας θα είναι ακριβώς όσο και σήμερα;

ΤΑ ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΜΕΤΡΑ, στα οποία μας οδήγησε η παροιμιώδης ανικανότητα της σημερινής κυβέρνησης να περιστείλει τις συνεχιζόμενες κρατικές σπατάλες και να εξοικονομήσει έστω και ένα ευρώ μέσω αποκρατικοποιήσεων, θα φθάσουν μόνο για φέτος τα 6,75 δισ. ευρώ. Η βίαιη αυτή «αφαίμαξη» της ελληνικής κοινωνίας θα οδηγήσει σε ύφεση της τάξης του 5%, σε λουκέτα και σε εκτίναξη της ανεργίας σε ποσοστά πολύ πάνω από το 20%. Και βέβαια, ο λογαριασμός αυτός δεν πρόκειται να «βγει». Η φοροδοτική δυνατότητα της μεσαίας τάξης έχει πλέον εξαντληθεί. Οι φόροι «σκοτώνουν» τους φόρους. Και παράλληλα, η ραγδαία μείωση της αγοραστικής δύναμης των Ελλήνων δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε περιορισμό της κατανάλωσης και, επομένως, σε δραματική συρρίκνωση της οικονομίας.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΣΗ πιθανών αμφιβολιών, αρκεί η προσεκτική παρατήρηση των στοιχείων του Προϋπολογισμού κατά το πρώτο πεντάμηνο του έτους και ενώ βρισκόταν σε εξέλιξη το περυσινό, πιο ήπιο, πακέτο μέτρων:

• Τα έσοδα είναι μειωμένα κατά 7,1% από πέρυσι, έναντι στόχου αύξησης 8,5%. Υστέρηση 2,2 δισ. ευρώ.
• Οι δαπάνες ξέφυγαν κατά 1 δισ. ευρώ.
• Το έλλειμμα του Προϋπολογισμού ανήλθε στα 10,2 δισ. ευρώ, αυξημένο κατά 12,7% σε σχέση με πέρυσι.
• Εχουν περικοπεί οι δαπάνες του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και από το ποσό των 5,5 δισ. ευρώ που έπρεπε να διοχετευθεί σε επενδύσεις, εκταμιεύτηκαν μόνο 1,7 δισ. ευρώ.
• Οσο για το δημόσιο χρέος, υπολογίζεται ότι θα εκτοξευθεί στα 352,4 δισ. ευρώ στο τέλος του έτους και θα ανέλθει στο 155,5% του ΑΕΠ.

ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ αναλυτές, εντός και εκτός Ελλάδος, συμφωνούν ότι ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός του πρώτου πενταμήνου και η ανυπαρξία μηχανισμών πάταξης της φοροδιαφυγής οδήγησαν την κυβέρνηση στην επιλογή του σκληρότερου πακέτου φορολογικών και εισπρακτικών μέτρων όλων των εποχών, που δημιουργεί τώρα έντονο αίσθημα «ασφυξίας» στους πολίτες. Το ενδεχόμενο, λοιπόν, να εκδηλωθεί αναγκαστική στάση πληρωμών, από την πλευρά των φορολογουμένων, είναι πλέον εξαιρετικά σοβαρό. Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος...

Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ συζήτηση στη Βουλή έδειξε ότι κυβέρνηση και κόμματα, με διαφορετικό τρόπο το καθένα, δεν έχουν κατανοήσει πλήρως τη σοβαρότητα της κατάστασης και περιορίστηκαν, η μεν κυβέρνηση να επιβάλει το Μεσοπρόθεσμο για να μην πέσει, η δε αντιπολίτευση να αποδείξει ότι η καταψήφισή του δεν σημαίνει χρεοκοπία της χώρας. Ουδείς και κυρίως, βέβαια, η υπεύθυνη κυβέρνηση του τόπου, πέτυχε να δώσει προοπτική και ελπίδα στον λαό. Με δεδομένη την κατάσταση αυτή, δύο δυνατότητες υπάρχουν για να βγει η οικονομία από το τέλμα. Η πρώτη συνδέεται με την εμπέδωση κλίματος εμπιστοσύνης και την αλλαγή της ψυχολογίας στην αγορά, μέσω της προώθησης κάθε λογής επενδύσεων. Η δεύτερη εξαρτάται από την αποκατάσταση του κλονισμένου σήμερα αισθήματος δικαιοσύνης στην κοινωνία, το οποίο θα εδραιωθεί μόνον αν και εφόσον δημιουργηθούν πραγματικές προϋποθέσεις πάταξης της φοροκλοπής και της εισφοροδιαφυγής. Διαφορετικά, η δική μου γενιά δεν θα προλάβει την έξοδο της χώρας από το τούνελ...