Ισλανδία: Το λαμπρό παράδειγμα που όλοι μας κρύβουν

       Όσο διάστημα βρίσκονταν στη δίνη του οικονομικού αδιεξόδου που την είχαν οδηγήσει οι συνήθεις ύποπτοι, κατείχε ένα σταθερό ειδησεογραφικό κομμάτι από τα βαβουζελοκάναλα, για τη δημιουργία ενός κλίματος γενικότερου πειθαναγκασμού, για την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων με σκληρά μέτρα.

       Όταν έγιναν όλα αυτά τα ανατρεπτικά, τα εντεταλμένα ΜΜΕ μας βομβάρδιζαν με προβλέψεις για την καταστροφή της Ισλανδίας, και έγινε το παράδειγμα προς αποφυγή, δείχνοντας το δρόμο (μονόδρομο) σε όλες τις χώρες με προβλήματα του μηχανισμού στήριξης με την τρόικα και το ΔΝΤ.

       Μόλις όμως τα πράγματα άρχισαν να δουλεύουν και να φαίνονται τα θετικά αποτελέσματα, εξαφανίστηκε η Ισλανδία από κάθε ΜΜΕ για να μην αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση από τις άλλες χώρες.

       Τρομερή εντύπωση μου κάνει που εκτός της κυβέρνησης που είναι φυσικό, καμία αναφορά στο παράδειγμα της Ισλανδίας δεν κάνει κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης εντός και εκτός βουλής, στάση που χαρακτηρίζεται επιεικώς ύποπτη.

Μάκης Αρμενιάκος 

πηγή:anti-ntp

Ισλανδία: Το λαμπρό παράδειγμα που όλοι μας κρύβουν

Σιγή ασυρμάτου όσον αφορά πληροφορίες από την Ισλανδία. Γιατί; Στην Ισλανδία ο λαός κατάφερε να παραιτηθεί η κυβέρνηση, εθνικοποίησε τις μεγαλύτερες τράπεζες, αποφάσισε να μην πληρώσει το χρέος που είχαν δημιουργήσει αυτές στη Μ. Βρετανία και την Ολλανδία λόγω της κακής οικονομικής πολιτικής τους και
κατέληξε να δημιουργήσει ένα λαϊκό σώμα για την αναδιαμόρφωση του Συντάγματος.

 Και όλο αυτό με ειρηνικές διαδικασίες. Μια πραγματική επανάσταση κόντρα στην εξουσία που μας οδήγησε στην παρούσα κρίση. Τι θα γινόταν αν όλοι οι ευρωπαίοι πολίτες έπαιρναν παράδειγμα; Αυτή είναι εν συντομία η ιστορία: 2008. Εθνικοποιείται η κύρια τράπεζα της χώρας. Καταρρέει το νόμισμα, σταματάει τη λειτουργία του το χρηματιστήριο. Η χώρα είναι σε πτώχευση. 2009. Οι διαμαρτυρίες του κόσμου μπρος στη Βουλή καταφέρνουν και κηρύσσονται πρόωρες εκλογές και προκαλούν την παραίτηση του πρωθυπουργού και όλης της κυβέρνησης. Συνεχίζει η άθλια κατάσταση της οικονομίας της χώρας. Μέσω ενός νόμου προτείνεται να πληρωθεί το χρέος στη Μ. Βρετανία και την Ολλανδία, με την πληρωμή πολλών εκατομμυρίων ευρώ, που θα πληρώσουν όλες οι ισλανδικές οικογένειες μηνιαία για 15 χρόνια με 5,5% επιτόκιο. 2010. Ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους και ζητάει δημοψήφισμα για τον νόμο. Τον Γενάρη του 2010 ο πρόεδρος αρνείται να θέσει τον νόμο σε ισχύ και ανακοινώνει ότι θα υπάρξει αίτημα για λαϊκή ετυμηγορία. Τον Μάρτιο γίνεται το δημοψήφισμα και σαρώνει το «όχι» στην πληρωμή με 93% των ψήφων. Η κυβέρνηση αρχίζει δικαστική έρευνα για ευθύνες για την κρίση. Αρχίζουν οι συλλήψεις τραπεζιτών και υψηλόβαθμων στελεχών. Η Interpol εκδίδει διαταγή και όλοι οι εμπλεκόμενοι τραπεζίτες εγκαταλείπουν τη χώρα. Στο πλαίσιο της κρίσης, εκλέγεται ένα σώμα από πολίτες για να συγγράψει το νέο Σύνταγμα. Εκλέγονται 25 πολίτες, χωρίς πολιτική εξάρτηση, από τους 522 που παρουσιάστηκαν ως υποψήφιοι. Η προϋπόθεση υποψηφιότητας ήταν να είναι ενήλικοι και να έχουν προταθεί από 30 ανθρώπους. Το σώμα αρχίζει την εργασία του τον Φεβρουάριο του 2011 και θα παρουσιάσει μια Magna Carta λαμβάνοντας υπόψη τις ομόφωνες συστάσεις διαφορετικών συνελεύσεων που θα πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα. Θα πρέπει να επικυρωθεί από την υπάρχουσα Βουλή και από την επόμενη αναθεωρητική που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές. Αυτή είναι η σύντομη ιστορία της ισλανδικής επανάστασης: παραίτηση ολόκληρης της κυβέρνησης, εθνικοποίηση της τράπεζας, δημοψήφισμα για τις κρίσιμες οικονομικές αποφάσεις, φυλάκιση των υπευθύνων της κρίσης και ξαναγράψιμο του Συντάγματος από τους πολίτες.