«Πληρώνοντας εγκληματικές καθυστερήσεις»

Γράφει η 

Μίκα Ιατρίδη

Την τελευταία περίοδο, και ιδιαίτερα από τη στιγμή που ανέλαβε η κυβέρνηση του κ.Παπαδήμου και ξεκίνησε η διαδοχολογία στο ΠΑΣΟΚ, έχουν γίνει αντιληπτά δύο πράγματα.

Πρώτον,ότι όντως η προσφυγή μας στο μηχανισμό στήριξης δεν ήταν αναπόφευκτη. Αυτή η διαπίστωση εκφράζεται πλέον ανοικτά από πολλούς αναλυτές, αλλά και από στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τα οποία, ενόψει και της διαδοχής, προσπαθούν να αποστασιοποιηθούν από τις επιλογές του κ. Παπανδρέου. Βέβαια, παρά την εύλογη προσπάθεια τους να αποστασιοποιηθούν, η αλήθεια είναι ότι η επιχειρηματολογία τους είναι επαρκώς τεκμηριωμένη!

Κομβικό σημείο της επιχειρηματολογίας τους είναι ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ άργησε χαρακτηριστικά να πάρει τα απαραίτητα μέτρα. Και αυτό το παραδέχονται πλέον άνθρωποι που αποτέλεσαν αναπόσπαστα μέλη της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Και με την παραδοχή αυτή φτάνουμε στο δεύτερο σημείο που έχει γίνει αντιληπτό. Ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και του κ. Παπανδρέου επί δυόμισι χρόνια καθυστερούσε εγκληματικά να πάρει αποφάσεις και να δώσει τις απαραίτητες λύσεις, ώστε να μην χρειαστεί να παίρνει κάθε φορά σκληρά μέτρα με τις μειώσεις μισθών και συντάξεων και την επιβολή υπέρμετρης φορολογίας. Μια πολιτική, η οποία έχει οδηγήσει σε προφανές αδιέξοδο και τρομακτική ύφεση και ανεργία.

Ας δώσουμε, λοιπόν, μερικά, μόνο, χαρακτηριστικά παραδείγματα της εγκληματικής καθυστέρησης της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του κ. Παπανδρέου.

Παράδειγμα πρώτο: Από τον Οκτώβριο του 2009 έως και την ανακοίνωση της προσφυγής μας στο Μνημόνιο από το Καστελόριζο, η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν έκανε απολύτως τίποτα,απολύτως τίποτα, για να αποτρέψει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Αντίθετα, διέβαλλε συστηματικά την οικονομία μας και τους Έλληνες πολίτες προκαλώντας μεγάλη «φασαρία»και, βέβαια, την προσοχή των αγορών.

Μπορούσε η κυβέρνηση Παπανδρέου να κάνει κάτι; Η αλήθεια είναι ότι μπορούσε. Καταρχήν,να παρέμενε σεμνή και να μη μιλούσε τόσο πολύ. Το κόστος δανεισμού το 2009 ήταν πολύ χαμηλό και τα spread ήταν μόνο στις 130 μονάδες βάσεις, περίπου, γεγονός που επέτρεπε στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να δανειστεί από τις αγορές σημαντικά ποσά, ώστε να κερδίσει σημαντικό χρόνο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων.Δεν το έκανε. Όπως και το γεγονός ότι δεν πήρε μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής, ώστε να δώσει το σήμα στις αγορές ότι η Ελλάδα μπορεί να διαχειριστεί τα του οίκου της.

Η συνέχεια είναι γνωστή και τη ζούμε όλοι μας. Τώρα αν όλα αυτά έγιναν γιατί ο κ.Παπανδρέου είχε ήδη αποφασίσει να μας βάλει στο ΔΝΤ και την Τρόικα, είναι κάτι που, πιστεύω, ότι θα το απαντήσει, αν δεν το έχει απαντήσει ήδη, ο καθένας από εμάς.

Παράδειγμα δεύτερο. Τι κάνει μια σοβαρή κυβέρνηση όταν αναζητά τρόπους να μαζέψει έσοδα;Το προφανές, φτιάχνει ένα πλαίσιο το οποίο να περιορίζει σημαντικά τη φοροδιαφυγή.Και όμως, μετά από δεκατέσσερα φορολογικά νομοσχέδια της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ δεν ελήφθη κανένα ουσιαστικό μέτρο για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής. Κανένα.

Και όχι μόνον αυτό, αλλά η Κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου με τη φορομπηχτική της πολιτική αύξησε υπέρμετρα το κίνητρο για επιπλέον φοροδιαφυγή. Πολύ περισσότερο, τη στιγμή που ο αρμόδιος «τσάρος» της οικονομίας, ο κ.Παπακωνσταντίνου, έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να καταστρέψει τους φορολογικούς μηχανισμούς. Και έτσι, φτάσαμε στο ύψιστο σημείο εξευτελισμού η Τρόικα να μην υπολογίζει ούτε ένα ευρώ, επαναλαμβάνω, ούτε ένα ευρώ από έσοδα από τον περιορισμό της φοροδιαφυγής.

Παράδειγμα τρίτο. Τι κάνει μια σοβαρή κυβέρνηση όταν πρέπει να πουλήσει περιουσιακά στοιχεία τα οποία δεν χρειάζεται; Φροντίζει εγκαίρως να ξεκινήσει τις διαδικασίες ώστε να μην δώσει τα στοιχεία αυτά για ένα κομμάτι ψωμί. Και όμως,ακόμα και σε αυτό η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επί δυόμισι χρόνια καθυστερούσε σημαντικά.

Αποτέλεσμα;Η κλασική περίπτωση με τον ΟΤΕ. Το ΠΑΣΟΚ μεταβίβασε το 10% των μετοχών του ΟΤΕ στη Deutsche Telecom για μόλις 400 εκατομμύρια ευρώ τη στιγμή που τον Ιούλιο του 2009 η μεταβίβαση του 5% των μετοχών είχε αποφέρει 674 εκατομμύρια ευρώ!Δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ άφησε τη μετοχή να κατρακυλήσει από περίπου 27 ευρώ στα περίπου 7 ευρώ για να προχωρήσει στη μεταβίβαση.

Αντίστοιχη είναι και η περίπτωση με τα τέσσερα αεροπλάνα τύπου Airbus, τα οποία πουλήθηκαν πρόσφατα μόλις 31 εκατομμύρια ευρώ, περίπου, δηλαδή τιμήscrap, όταν η αγορά τους κόστισε περί τα 400 εκατομμύρια ευρώ. Είναι προφανές ότι αν το αρμόδιο Υπουργείο είχε κινηθεί γρηγορότερα, η τιμή πώλησης τους θα ήταν πολύ καλύτερη. Θα μπορούσαν να είχαν πωληθεί έστω και στο ένα τέταρτο της αρχικής τους τιμής, δηλαδή όσα δίνει το Δημόσιο για την κάλυψη τον άγονων γραμμών για ένα χρόνο.

Παράδειγμα τέταρτο. Επί δυόμισι χρόνια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν έκανε τίποτα για την πάταξη του λαθρεμπορίου στα καύσιμα. Και όμως, η κυβέρνηση της Ν.Δ. με το νόμο3784/2009 έδινε τη δυνατότητα ελέγχου της αλυσίδας διακίνησης υγρών καυσίμων, μέσω της τεχνολογίας (σύστημα εισροών -εκροών) ώστε να παταχθεί οριστικά το λαθρεμπόριο.

Όμως, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν εφάρμοσε καν το συγκεκριμένο νόμο με αποτέλεσμα τα έσοδα που χάνει το Δημόσιο από το λαθρεμπόριο να εκτιμώνται από 500 εκατ. ευρώ έως και 1 δισ. ευρώ το χρόνο. Με απλά λόγια, αν η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εφάρμοζε το νόμο τότε θα καλύπτονταν ή ακόμα και θα ξεπερνιόταν τα 850 εκατομμύρια ευρώ έλλειμμα των επικουρικών ταμείων για το 2011 και δεν θα συζητούσαμε καν την εξίσωση του πετρελαίου κίνησης με το πετρέλαιο θέρμανσης!

Αντί αυτού, οι αρμόδιοι Υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, επέλεξαν αφενός να μειώσουν τρεις φορές τις επικουρικές συντάξεις - και αποπειράθηκαν και μια τέταρτη, αλλά ευτυχώς έθεσε βέτο η Ν.Δ. - και να εξισώσουν από τον Οκτώβριο του 2012 το φόρο του πετρελαίου κίνησης με το πετρέλαιο θέρμανσης.

Δηλαδή, για ζητήματα που δεν άπτονται του Μνημονίου η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ χρέωνε την προκλητική ανικανότητα της στα πορτοφόλια των μισθωτών, των μικροσυνταξιούχων και γενικά των συνεπών φορολογουμένων.

Είναι προφανές ότι αυτή η κατάσταση πρέπει να σταματήσει. Ήδη η Κυβέρνηση του κ. Παπαδήμου προχωρά το συγκεκριμένο έργο, το οποίο συμφωνήθηκε μεταξύ των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση του. Από εκεί και πέρα, ο ελληνικός λαός πρέπει να κληθεί άμεσα να επιλέξει τη νέα κυβέρνηση,η οποία θα μπορέσει να δώσει τη νέα πνοή που χρειάζεται η τελματωμένη οικονομία μας, αλλά πρώτιστα η ίδια η κοινωνία μας. Και αυτή η πνοή μπορεί να προέλθει από την παράταξη των μεγάλων επιλογών, τη Ν.Δ.