Χειροκροτούσαν τον νεκρό αυτόχειρα στο Σύνταγμα. Αυτόχειρας ή Μάρτυρας;

       Όχι! ένας απελπισμένος αυτόχειρας ΔΕΝ το κάνει δημοσίως.
       Τα πρώτα σημάδια απελπισίας και κατάθλιψης είναι η απομόνωση, και το τελευταίο η απόλυτη μοναξιά!
       Όχι! δεν πήγε μέσα στον κόσμο να απειλήσει με την πράξη του, τραβώντας την προσοχή,βάζοντας αιτήματα. 
       Ναι! ήταν αποφασισμένος, να θυσιάσει τη ζωή του για να στείλει ΜΗΝΥΜΑ!
       Οι σύγχρονοι εθνοφάγοι επιστήμονες της αρπαχτής, σε διατεταγμένη υπηρεσία Ιστορικοί (πατσαβούρες) προσπαθούν με τις τάχα αποκαλύψεις τους να μας πείσουν, ότι οι Σουλιώτισες δεν ήταν ηρωίδες που έπεφταν στο γκρεμό, αλλά τις έριξαν οι άνδρες τους!
       Ακόμα, μάθαμε από τους ίδιους ότι οι Χιώτες δεν σφαγιάσθηκαν από τους Τούρκους αλλά αυτοκτόνησαν!
       Σκεφτείτε πως χειρίζονται το θάνατο στην προπαγάνδα, και τι μηνύματα μπορεί να περάσουν με πράξεις ζωής η θανάτου!.
       Μας υπενθύμισες τις αξίες της ζωής που χωρίς αυτές η ζωή δεν έχει αξία, και την παρέδωσες γενναία στο δάπεδο της πλατείας. Επέλεξες να σε δουν νεκρό αλλά ΌΧΙ αναξιοπρεπή και παραδομένο!
       Καλό ταξίδι ......
Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όσους επέλεξαν τον αργό θάνατο των Ελλήνων από την άτακτη χρεωκοπία των τραπεζών.
Υ/Γ διαβάστε την ανάρτηση αξίζει!

Μάκης Αρμενιάκος  

πηγή:olympia.gr

Χειροκροτούσαν τον νεκρό αυτόχειρα στο Σύνταγμα. Αυτόχειρας ή Μάρτυρας;

Η θέση μας πρέπει να γίνει συνείδηση σε κάθε Έλληνα και αναγράφεται στην κορυφή του “Ολυμπία” εδώ και 20 μήνες. Δεν μπορούμε όμως να μην σεβαστούμε αυτό που μας στέλνει ο συμπολεμιστής Πάνος Κ:

Δεν είναι αυτόχειρας. Είναι ΜΑΡΤΥΡΑΣ!

Στις 18 Δεκεμβρίου του 2010, στην πόλη Σιντί Μπουζίντ της Τυνησίας, ένας πλανόδιος πωλητής φρούτων και λαχανικών, ο Μοχάμεντ Μπουαζίζι, αυτοπυρπολήθηκε, διαμαρτυρόμενος για την κατάσχεση των προϊόντων του από την αστυνομία επειδή δεν είχε άδεια. Η ενέργεια αυτή του 27χρονου πωλητή, ο οποίος τελικά εξέπνευσε στις 4 Ιανουαρίου του 2011, είχε ως αποτέλεσμα να ξεσπάσουν διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης αρχικά στη Σιντί Μπουζίντ και στη συνέχεια σε διάφορες πόλεις της Τυνησίας

Τετάρτη 4 Απριλίου του 2012 ….Μια άρρωστη διάθεση, ένας κόμπος στον λαιμό,μια αίσθηση πόνου και σύγχυσης ταυτόχρονα υπάρχει στο κεφάλι μου γράφοντας αυτές τις γραμμές.
Σύνταγμα ώρα 9:11 ένας ηλικιωμένος, πιθανότατα παππούς μικρών παιδιών, σίγουρα πατέρας,στην καρδιά της Ελλάδας, μπροστά στον πάλε ποτέ ναό της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ,των ανθρωπινών δικαιωμάτων και της θεμελίωσης των ιδανικών του πιο ιστορικού έθνους του πλανήτη,ως ύστατο διάβημα, ΤΊΝΑΞΕ ΤΑ ΜΥΑΛΆ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΑΈΡΑ!

Δεν ήταν μονό η απόγνωση,δεν ήταν μόνο η δυστυχία,δεν ήταν μόνο η κατάθλιψη που θα χρησιμοποιήσουν τα έγκριτα ελληνόφωνα μμε για να δικαιολογήσουν το απονενοημένο αυτό διάβημα…. Ήταν μια πράξηΗΡΩΙΣΜΟΥ.Μια στάση ηρωισμού γιατι θέλησε να γίνει ΜΑΡΤΥΡΑΣ επιλέγοντας το συγκεκριμένο σημείο ώστε να ξυπνήσει τις κοιμισμένες συνειδήσεις ενος λαού που απαθής βλέπει τον συνάνθρωπο του να υποφέρει και κοιτάζει αλλού κάνοντας πως δεν βλέπει, ενός λαού που μοιρολατρικά σκύβει το κεφάλι στα κελεύσματα των κατακτητών και των εγχωρίων προδοτών,ενος λαού που προτιμά για μια θέση στο συσσίτιο της γειτονιάς και ξεπουλάει την αξιοπρέπεια του στους τρομοπωληδες των παραθύρων…

Αυτός ο άνθρωπος δεν αυτοκτόνησε απλά. Αυτός ο άνθρωπος χειροκροτήθηκε απο τους παγωμένους απο το σοκ περαστικούς αυθόρμητα, ύστατος χαιρετισμός στον δρόμο του θανάτου, αυτός ο άνθρωπος αξίζει και πρέπει να αντιμετωπιστεί ωςΜΑΡΤΥΡΑΣ της επανάστασης του Ελληνικού λαού που χρέος έχει να ξυπνήσει ΣΗΜΕΡΑ απο τον λήθαργο και να τιμήσει με την στάση του,τα χιλιάδες θύματα του ακήρυχτου πολέμου.

ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΗΡΩΑΣ που έπεσε για την αφύπνιση της Πατρίδας του,ας κάνουμε το χρέος μας και ας τιμήσουμε με την πραγματική έναρξη της επανάστασης το αίμα του, αντί να περιμένουμε στωικά και την σειρα μας..