Η αλαζονεία της δύναμης

      O Βασίλης Βιλιάρδος όπως κατ’ επανάληψη έχω γράψει, είναι οικονομολόγος και τα άρθρα του, που προσωπικά τα βρίσκω εξαιρετικά, προστατεύονται με  copyright, και για αυτό δεν μπορώ να αναρτώ τα περισσότερα από αυτά.

       Άλλα άρθρα του στο blog μου, που αξίζει να διαβάσετε είναι τα παρακάτω:

             Η ΑΠΟΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ: Οι σκιώδεις ...

             Οικονομική ανάλυση ΣΟΚ από τον Βασίλη Βιλιάρδο που ...

             Στάση αναμονής στην Ευρώπη εν όψει γεωπολιτικών ...

             ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΑΣΥΜΜΕΤΡΙΕΣ και άλλες που μπορείτε να βρείτε κάνοντας αναζήτηση στο πλαίσιο “ΑΝΑΖΉΤΗΣΗ ΑΥΤΟΎ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΊΟΥ” στο δεξιά στήλη του blog, λίγο πιο κάτω από το ρολόι, με το όνομά του στο πλαίσιο αναζήτησης.

Μάκης Αρμενιάκος 

πηγή:kostasxan

Η αλαζονεία της δύναμης

Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος 

«Αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ευρωζώνης δεν είναι πλέον η Ελλάδα, ούτε η Ισπανία και η Ιταλία, αλλά η Γαλλία – η οποία δεν έχει κάνει τίποτα για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της», αναφέρουν τα γερμανικά ΜΜΕ, συνεχίζοντας:

«Η Γαλλία χρειάζεται επειγόντως διαρθρωτικές αλλαγές στον τομέα της εργασίας», εννοώντας μειώσεις μισθών και συντάξεων, αυξημένα ωράρια, παράταση του χρόνου συνταξιοδότησης κλπ.

Ανεξάρτητα από τις παραπάνω, σκόπιμες ασφαλώς επιθετικές «αιχμές» της Γερμανίας, η κρίση φαίνεται να περνάει από την περιφέρεια στον πυρήνα της Ευρωζώνης – ο οποίος κινδυνεύει να «λιώσει». 

Το Βέλγιο, η Φιλανδία και η Αυστρία ανακοινώνουν τη συρρίκνωση των οικονομιών τους – ενώ η Ολλανδία ευρίσκεται πλέον σε ύφεση, η οποία θα οδηγήσει πολύ σύντομα στο σπάσιμο της τεράστιας φούσκας ακινήτων (ιδιωτικό χρέος), με αποτέλεσμα να συμπαρασυρθεί το χρηματοπιστωτικό της σύστημα. 

Παράλληλα, οι τελευταίες μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις, υπό μορφή κοινωνικών εξεγέρσεων στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στο Βέλγιο και στην Ιταλία, έχουν τρομάξει την ελίτ – αφού η ΕΚΤ φαίνεται πια πρόθυμη για παροχή επί πλέον ρευστότητας, ενώ η λέσχη του διαβόλου (Bilderberg) συγκαλεί έκτακτη γενική συνέλευση στη Ρώμη, με ενδεχόμενο στόχο την ενίσχυση του διορισμένου πρώην τραπεζίτη και πρωθυπουργού της Ιταλίας (ο οποίος δήλωσε πρόθυμος να συνεχίσει μετά τις εκλογές, εάν του ζητηθεί από τα κόμματα – αλλά δεν θέλει φυσικά να συμμετέχει στην εκλογική διαδικασία). 

Όσον αφορά την Ελλάδα, τα πράγματα είναι δυστυχώς διαφορετικά – επειδή η ανυπαρξία διαμαρτυριών, η σιωπή των αμνών δηλαδή, έχει πείσει τη Γερμανία ότι, αφενός μεν υπάρχουν «περιθώρια» νέων μέτρων, αφετέρου πως οι «υποταγμένοι» Έλληνες μπορούν να πληρώσουν τις οφειλές τους, αλλά δεν θέλουν. 

Παράλληλα η (βιομηχανική) ηγεσία της Γερμανίας φαίνεται να θεωρεί ότι, οι Έλληνες ενδιαφέρονται αποκλειστικά και μόνο για τον εαυτό τους – οπότε δεν θα έχουν καμία αντίρρηση στη λεηλασία της δημόσιας περιουσίας ή στην υποδούλωση της πατρίδας τους. 

Ευτυχώς για τη χώρα μας, η Γαλλία ευρίσκεται στο πλευρό της – αφού αποφάσισε να παρέχει κρατικές εγγυήσεις σε εκείνες τις επιχειρήσεις της, οι οποίες εξάγουν στην Ελλάδα. Στα πλαίσια αυτά, η εταιρεία πιστωτικής ασφάλισης Coface, με την εγγύηση του γαλλικού δημοσίου, ασφαλίζει ξανά τις εξαγωγικές επιχειρήσεις – οι οποίες με τη σειρά τους πιστώνουν πλέον τις ελληνικές, έτσι ώστε να μην μείνει η χώρα μας από φάρμακα ή άλλα βασικά εισαγόμενα προϊόντα. 

Ο μεγάλος κερδισμένος βέβαια, η χώρα δηλαδή που στην κυριολεξία τρέφεται από την κρίση χρέους της Ευρωζώνης, παρά τις αντίθετες ανακοινώσεις της, είναι η Γερμανία: στην οποία εισρέουν με συνεχώς αυξανόμενο ρυθμό μεγάλες ποσότητες φθηνών χρημάτων (χαμηλότοκες καταθέσεις από τις χώρες του νότου), καθώς επίσης χαμηλόμισθο αλλά άριστα εκπαιδευμένο (με ξένο κόστος) εργατικό δυναμικό. 

Σαν αποτέλεσμα αυτής της «διεργασίας», η οικονομική ισχύς της Γερμανίας θα συνεχίσει να αυξάνεται – γεγονός που παρατηρείται ήδη στον απίστευτα αλαζονικό τρόπο, με τον οποίο αντιμετωπίζει το ΔΝΤ και τις Η.Π.Α., καθώς επίσης τη Γαλλία και τη Μ. Βρετανία.