Ο υφυπουργός ηλεκτρονικής διακυβέρνησης δεν θεωρεί απαραίτητη την ύπαρξη microchip στις νέες ταυτότητες;

       Κάθε σοβαρός άνθρωπος, έξω και πέρα από θρησκείες, αν ασχοληθεί λίγο και ενημερωθεί σχετικά με το θέμα, ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να μην αντιληφθεί τους κινδύνους και να μην ταχθεί ενάντια στην επιβολή της ηλεκτρονικής κάρτας, όπως και αν ονομάζεται αυτή (Νέα ταυτότητα – κάρτα του πολίτη κτλ) και στην αχρήματη κοινωνία που ευαγγελίζονται (η Διαμαντοπούλου παλαιότερα και προχθές ο Λοβέρδος) σε συνάρτηση με το συνεχώς ανακινούμενο θέμα της φοροδιαφυγής, προκειμένου να εξαγριωθεί ο κόσμος τόσο πολύ, ώστε να δεχθεί τη μόνη λύση που θα του προτείνουν τα παπαγαλάκια της παγκοσμιοποίησης.

       Έχει πέσει τέτοια προπαγάνδα που οι άνθρωποι δεν μπορούν πια, προς μεγάλη χαρά των ΜΜΕ, να σκεφτούν ούτε τα αυτονόητα. Έγινε, και γίνεται χαμός με την λίστα Λαγκάρντ, και κανείς δημοσιογράφος δεν λέει το αυτονόητο σε κάποιον υπουργό ή άλλο λαμόγιο της σωτηρίας μας, πως ΌΛΑ τα στοιχεία ΥΠΑΡΧΟΥΝ στην τράπεζα της Ελλάδος, και πως μπορεί να τους τα δώσει ο Προβόπουλος! Είναι σίγουρο πως για τη φοροδιαφυγή χρειάζεται ΜΟΝΟ πολιτική βούληση και ΟΧΙ κάρτες και αχρήματη κοινωνία.

Μάκης Αρμενιάκος

πηγή:kostasxan

Ο υφυπουργός ηλεκτρονικής διακυβέρνησης δεν θεωρεί απαραίτητη την ύπαρξη microchip στις νέες ταυτότητες;

"Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας"

Προχθές (28/11/ 2012) η Η ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ συνεδρίασε, με θέμα ημερήσιας διάταξης:

 "Εξέταση της πρότασης κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την ηλεκτρονική ταυτοποίηση και τις υπηρεσίες εμπιστοσύνης για ηλεκτρονικές συναλλαγές στην εσωτερική αγορά {COM (2012) 238 τελικό}."

 Τα μέλη της Επιτροπής, όπως  διαβάσαμε  στην επίσημη  ιστοδελίδα  της Βουλής,  ενημέρωσε  ο Υφυπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, κ. Μανούσος Βολουδάκης, ο οποίος  όπως  μας πληροφορεί στην 

προσωπική του ιστοσελίδα,  εισηγείται  να μην  υπάρχει στις νέες ταυτότητες  ενσωματωμένο  microchip  πράγμα  που   σημαίνει  ότι αφ ενός  δεν  μπορεί   η  νέα ταυτότητα  να έχει  την δυνατότητα  ψηφιακής  αποθήκευσης - μεταδοσής  πληροφοριών  και πάντως  δεν θα  περιέχει στοιχεία  που δεν θα είναι ορατά  στον κάτοχο.
Αυτά  βέβαια  αν  ερμηνεύουμε  σωστά  την εισήγηση του κ. Βολουδάκη  και υπο την  προϋπόθεση  ότι  ο κ. Δένδιας  (ο οποίος  μέχρι προχθές μας έλεγε ότι δεν ξέρει τιποτα  για  νέες ταυτότητες) θα  δεχτεί  αυτήν  την πρόταση.

Παραθέτω   πιό κατω  την  εισήγηση του κ. Βολουδάκη, χωρίς να σχολιάσω  προς το παρόν  τα  όσα  αποκαλυπτονται  για  την  επιβολή    ενός έτσι κι αλλιώς μαζικού  ηλεκτρονικού φακελώματος και φυσικά  χωρίς να  αναφερθώ  στο περιεχόμενο  της "πρότασης"  του  Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου  σχετικά με την ηλεκτρονική ταυτοποίηση και τις υπηρεσίες εμπιστοσύνης για ηλεκτρονικές συναλλαγές στην εσωτερική αγορά.
Αυτό πάντως  που μάθαμε είναι  ότι:

α) Παρ΄όλες  τις διαψεύσεις  και τις αόριστες  και γενικόλογες απαντήσεις, στις  όλο και αυξανόμενες  σχετικές επερωτήσεις  βουλευτών,  οι νέες ταυτότητες έρχονται και 

β) Ότι  ο υφυπουργός  ηλ. διακυβέρνησης  "αποσυνδέει" την ψηφιακή ταυτοποίηση, η οποία  όπως  μάλιστα  ομολογεί  και ο ίδιος: "Στο Υπουργείο μας ήδη εφαρμόζουμε πλέον στην πράξη την Ψηφιακή υπογραφή" απο την  υποχρεωτική  ταυτοποίηση, αυτήν  δηλαδή  που  γίνεται μέσω  των  ταυτοτήτων μας.

Οι  πληροφορίες μας  λένε, πως ο  υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ  κ. Δένδιας, το υπουργείο του οποίου  θα εκδώσει  τις νέες ταυτότητες, αρχικά αντέδρασε  σε αυτήν  την ιδέα της  "αποσύνδεσης" και ...υποχώρησε  όταν  του τέθηκε και  το ζήτημα  της   οργανωμένης  ισχυρής   αντίδρασης απο  τουλάχιστον  100.000  επωνύμους  ιερείς, καθηγητές πανεπιστημίων, Ιατρούς, νομικούς,  εργάτες, υπαλλήλους, νέους  , ανέργους "Αντιρρησίες  Ορθόδοξης Συνείδησης"(βλ. πρωτοβουλίες  ΠΡΑΟΣ και Εστίας Πατερικών Μελετών), οι οποίοι εδώ και χρόνια  με  ημερίδες, συγκεντρώσεις,προσφυγές  σε ανώτατα  δικαστήρια  κ.α, έχουν  αποκτήσει  μία  τεράστια  επιρροή  όχι μόνο  στους  πιστούς αλλά και σε ένα μεγάλο τμήμα  της ελληνικής κοινωνίας.

Αυτην φυσικά  την ισχύ  της  Πρωτοβουλίας  Αντιρρησιών Ορθόδοξης Συνείδησης , την είδαν   και  κάποια κόμματα της αντιπολίτευσης, πράγμα  που εξηγεί  την  όψιμη  "προθυμία" τους να  υποβάλλουν  πάνω  απο τρείς φορές  σχετικές  επερωτήσεις   στην Βουλή, προσδοκώντας ασφαλώς σε  ορατά  εκλογικά  οφέλη (γι αυτό το θέμα  αν και έχουμε γράψει στο παρελθόν, θα  επανέλθουμε μιας και  η  δημοκοπία έχει και αυτή τα όριά της).

Δεδομένου ότι  τα  κόμματα  της συγκυβέρνησης, είναι  σχεδόν ετοιμόρροπα, θεωρώ  όχι απίθανο  να  δεχτούν  την εισήγηση  του κ. Βολουδάκη, εκτιμώντας  πως  η αφαίρεση  αυτού  του  "μικρού "  βάρους , της  ενσωμάτωσης  δηλαδή  microchip στις νέες ταυτότητες, που όπως έχουμε  αποδείξει  τις σχεδίαζαν αρχικά  ως  "ηλεκτρονικές χειροπέδες"  και   "εργαλείο"  αυτόματης  παρακολούθησης, θα  τους  βοηθήσει  προς το παρόν  να διατηρήσουν  την κρίσιμη έτσι κι αλλιώς  ισορροπία, μιας και  δεν έχουν (ακόμα)  την ισχύ και εξουσία  μιας  "ολοκληρωμένης" δικτατορίας.
  
Διαβάστε  με προσοχή  όσα  αναφέρει  ο κ. Βολουδάκης και  εδω είμαστε  για να  τα  σχολιάσουμε. 

Δελτία Τύπου - Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση με σεβασμό των προσωπικών δεδομένων

28.11.2012

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ο Υφυπουργός τόνισε ότι το σχέδιο του Κανονισμού είναι συμβατό με την ασκούμενη πολιτική του Υ.Δ.Μ.&Η.Δ. για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση, ενώ τονίστηκαν τα κρίσιμα σημεία για τις παρεμβάσεις που σχεδιάζονται. Ο κ. Βολουδάκης κατέστησε σαφές ότι κύριος στόχος του Υπουργείου είναι μια πολιτική ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, η οποία θα σέβεται απόλυτα τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Υφυπουργός τόνισε ότι ο σχεδιασμός της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης γίνεται διαχωρίζοντας σαφώς την ψηφιακή ταυτοποίηση από την ταυτοποίηση των πολιτών με τα συμβατικά μέσα.   

Ακολουθούν τα κύρια σημεία της ομιλίας του Υφυπουργού

Η πρόταση Κανονισμού που συζητάμε σήμερα, είναι μια πρόταση που σκοπό έχει κυρίως να διευκολύνει τις ηλεκτρονικές συναλλαγές μεταξύ πολιτών, επιχειρήσεων και δημοσίων διοικήσεων των Κρατών – Μελών, και να διασφαλίσει το απαραίτητο επίπεδο εμπιστοσύνης και διαλειτουργικότητας που προϋποθέτουν οι συναλλαγές αυτές. 
Πέραν όμως των σημαντικών ούτως ή άλλως ζητημάτων που ρυθμίζει η πρόταση κανονισμού, άπτεται και της ουσίας του ζητήματος της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, τόσο από την πολιτική, όσο και από την τεχνολογική της πλευρά. Επιτρέψτε μου για το λόγο αυτό και μερικές γενικού χαρακτήρα αναφορές. 

Η ηλεκτρονική διακυβέρνηση, είναι σήμερα μια από τις βασικές προϋποθέσεις για τη δημιουργία μιας αποτελεσματικής δημόσιας διοίκησης. Βασίζουμε στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση ελπίδες για τη μείωση της γραφειοκρατίας που ως σήμερα πνίγει τις παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας. Για τη μείωση του κόστους λειτουργίας της διοίκησης. Για την ενίσχυση της διαφάνειας και για τον περιορισμό των φαινομένων διαφθοράς. Οι ελπίδες αυτές έχουν επιβεβαιωθεί σε πολλές περιπτώσεις και διεθνώς και στην πατρίδα μας. 

Την ίδια στιγμή, η δυνατότητα συγκέντρωσης και διαχείρισης πληροφοριών που η Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση παρέχει στο σύγχρονο κράτος, δημιουργεί σε πολλούς πολίτες ανησυχίες. Ανησυχίες για την ασφάλεια των προσωπικών τους δεδομένων, ανησυχίες για τη σφαίρα της ιδιωτικής τους ζωής, ανησυχίες για το ενδεχόμενο κατάχρησης εξουσίας, είτε από πλευράς του ίδιου του κράτους και των λειτουργών του, είτε από τρίτους οι οποίοι για τον οποιοδήποτε λόγο θα αποκτήσουν παράνομα πρόσβαση σε πληροφορίες και δεδομένα που ενδεχομένως θα χρησιμοποιήσουν κατά τρόπο που θα παραβιάζει την ελεύθερη βούληση του πολίτη. 

Είναι γεγονός ότι τις τελευταίες δεκαετίες, το κράτος γίνονταν όλο και πιο σύνθετο στη δομή του, παρενέβαινε σε όλο και περισσότερα πεδία της ζωής των πολιτών, με αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις ο άνθρωπος να νιώθει όλο και πιο ανίσχυρος απέναντι στους μηχανισμούς της εξουσίας. Η παρείσφρηση της τεχνολογίας στη λειτουργία του κράτους μπορεί να κάνει το αίσθημα αυτό ακόμη ισχυρότερο. 

Θέλω από το βήμα αυτό να σας διαβεβαιώσω ότι εμείς στοχεύουμε σε μια αποτελεσματική ψηφιακή δημόσια διοίκηση που θα σέβεται απόλυτα και τα προσωπικά δεδομένα, και τη σφαίρα της ιδιωτικής ζωής των πολιτών και την ελεύθερη βούλησή τους. Το γεγονός ότι η πατρίδα μας παρουσίασε ως σήμερα σοβαρές καθυστερήσεις στο δρόμο της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, το μετατρέπουμε σε πλεονέκτημα, ειδικά στο ζήτημα της ψηφιακής ταυτοποίησης. Κι αυτό γιατί μπορούμε να εκμεταλλευθούμε την εμπειρία των άλλων χωρών, να μάθουμε από τα λάθη τους και να μην τα επαναλάβουμε, να ακολουθήσουμε αυτό που πραγματικά είναι οι βέλτιστες σήμερα διεθνείς πρακτικές, που καταφέρνουν να συνδυάσουν το στόχο της αποτελεσματικότητας του κράτους με το σεβασμό που μια δημοκρατική πολιτεία οφείλει να δείχνει στο πρόσωπο του πολίτη. 

Έτσι, για παράδειγμα, ξεκαθαρίζω ότι για εμάς η ψηφιακή ταυτοποίηση αποσυνδέεται από την υποχρεωτική ταυτοποίηση. 

Με άλλα λόγια, το γεγονός ότι επιδιώκουμε να παρέχει η δημόσια διοίκηση το μέγιστο δυνατό αριθμό υπηρεσιών της ψηφιακά, δεν σημαίνει ότι ο πολίτης θα είναι υποχρεωμένος να έχει ένα δελτίο ταυτότητος το οποίο θα φέρει ηλεκτρονικό κύκλωμα, το περιεχόμενο του οποίου ο ίδιος ο πολίτης δε θα μπορεί να ελέγξει. 

Το ενδεχόμενο κατάχρησης των δεδομένων που υπάρχουν σε τέτοια κυκλώματα, είναι αυτό που οδήγησε χώρες πολύ προηγμένες στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση, όπως π.χ. η Αυστρία, να διαχωρίσουν απολύτως το δελτίο ταυτότητος από την υποδομή που χρειάζεται για την ψηφιακή ταυτοποίηση. 

Η ίδια η έκδοση των δελτίων ταυτότητος είναι ασφαλώς αρμοδιότητα του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη. Αναφέρομαι στο ζήτημα αυτό κατά το μέρος που αφορά το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, για το οποίο μέρος βέβαια υπάρχει συνεννόηση με όλα τα συναρμόδια Υπουργεία στα πλαίσια της Επιτροπής Συντονισμού της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. 

Για τους ίδιους λόγους, στα πλαίσια της στρατηγικής μας για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, επιλέγουμε να μην ενοποιήσουμε τα μητρώα των ψηφιακών δεδομένων της πολιτείας, αλλά να δομήσουμε ένα τρόπο διασύνδεσης, όπου μόνο κατά περίπτωση, αναλογικά και για συγκεκριμένο λόγο θα μπορεί ο διαχειριστής του ενός μητρώου να αντλήσει (τα απολύτως απαραίτητα) στοιχεία ενός πολίτη από άλλο μητρώο. 

Η πρόταση κανονισμού που συζητάμε σήμερα, διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό τις δικές μας προσπάθειες, τόσο στο πεδίο των θεσμών, όσο και στο πεδίο της ανάπτυξης και λειτουργικότητας των πληροφοριακών συστημάτων. 
Στο Υπουργείο μας ήδη εφαρμόζουμε πλέον στην πράξη την Ψηφιακή υπογραφή για την διακίνηση και παραγωγή εγγράφων, ενώ έχουμε ήδη εκδώσει και εφαρμόζουμε και τον εσωτερικό Κανονισμό Ηλεκτρονικής έκδοσης και διακίνησης εγγράφων. Στόχος μας βέβαια είναι η αποκλειστική ηλεκτρονική διακίνηση σε όλα τα Υπουργεία μέχρι τον Ιούνιο 2013. 

Σχεδιάζουμε έργο με το οποίο θα παρέχονται σχεδόν όλες οι δημόσιες υπηρεσίες και διαδικτυακά στον πολίτη, σταδιακά έως το 2015, εντός του κατάλληλου πλαισίου. Η προκήρυξη του έργου προγραμματίζεται εντός του έτους, ενώ προβλέπεται χρηματοδότηση ύψους 15 εκ. από το Ε.Π. Διοικητική Μεταρρύθμιση. 

Για την επιμέρους και αποτελεσματικότερη εφαρμογή του Ν.3979/2011, έχει ήδη ετοιμαστεί και βρίσκεται σε τελικό στάδιο έκδοσης η Υπουργική Απόφαση για την ασφαλή χρονοσήμανση και την ηλεκτρονική γνωστοποίηση εγγράφων σε φυσικά πρόσωπα ή/και ΝΠΙΔ, ενώ ετοιμάζεται ήδη το Προεδρικό Διάταγμα που θα καθορίσει τα επιμέρους ζητήματα της συγκρότησης, επεξεργασίας και αρχειοθέτησης των ηλεκτρονικών εγγράφων σε οριζόντιο επίπεδο. 

Η πρόταση κανονισμού που συζητάμε σήμερα, κατά την άποψή μας τηρεί τις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας. Με άλλα λόγια τα ζητήματα που ρυθμίζει, είναι πράγματι ζητήματα που πρέπει να ρυθμιστούν σε επίπεδο Ε.Ε. και όχι μεμονωμένων κρατών-μελών (εθνικά), ακριβώς επειδή αφορούν τις διασυνοριακές συναλλαγές πολιτών, επιχειρήσεων και δημοσίων διοικήσεων στην εσωτερική αγορά. Παράλληλα, είναι αρκετά σημαντικά ζητήματα ώστε να δικαιολογούν τη ρύθμιση με το μέσο του Κανονισμού. Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους ζητείται η έγκριση των εθνικών κοινοβουλίων, και προς αυτήν την κατεύθυνση εισηγούμαστε θετικά. 

Θα πρέπει να επισημάνω επιπλέον ότι θεωρώ σημαντικό το γεγονός ότι η πρόταση κανονισμού αφήνει τα κράτη μέλη να ρυθμίσουν αυτονόμως (σε εθνικό επίπεδο), τον τρόπο και το σύστημα της ψηφιακής ταυτοποίησης που θα επιλέξουν, καθώς και την εποπτεία που θέλουν σε εθνικό επίπεδο. Επιβάλλει μόνο ως προϋπόθεση την αποδοχή και αναγνώριση του συστήματος ψηφιακής ταυτοποίησης του κάθε κράτους μέλους από όλα τα υπόλοιπα. Αυτό κατά την άποψή μου συνιστά σημαντική πρόοδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς ως πρόσφατα συζητούνταν ιδέες που οδηγούσαν σε συστήματα υποχρεωτικής και ομοιογενούς ταυτοποίησης σε επίπεδο Ένωσης, τα οποία στην πραγματικότητα θα ενίσχυαν την αίσθηση ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση αναπτύσσεται μια υπερεθνική γραφειοκρατία που συνθλίβει πολίτες και κράτη-μέλη. 

Σημειώνω παράλληλα, ότι η πρόταση Κανονισμού, αφήνει ορισμένα σημεία να ρυθμισθούν με περαιτέρω εκτελεστικές πράξεις της Επιτροπής. Αν και σε κάποιο βαθμό τέτοιες εξουσιοδοτήσεις είναι αναπόφευκτες, θα πρέπει να είμαστε – και θα είμαστε – σε εγρήγορση ώστε οι πρόσθετες αυτές ρυθμίσεις που δε θα έχουν περάσει από τη διαδικασία της δημοκρατικής διαβούλευσης μέσα στα θεσμικά όργανα της Ε.Ε., να μην αλλοιώσουν τη συνολικά θετική προσέγγιση της προτάσεως Κανονισμού για την Ψηφιακή Ταυτοποίηση. 

Οι συνθήκες που διαμορφώνονται σε επίπεδο Ε.Ε., με την πρόταση κανονισμού, με το «Ψηφιακό Θεματολόγιο 2020», με τα διαθέσιμα για εμάς κονδύλια για την ανάπτυξη των τομέων των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών, είναι μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χάσουμε. Μια ευκαιρία για τη δημιουργία μιας σύγχρονης και αποτελεσματικής δημόσιας διοίκησης, στην υπηρεσία του πολίτη.