Αν και δεν έχουν καμία σχέση με το άρθρο που ακολουθεί, θέλω να εκφράσω τον λόγο που η ΝΔ και ο Αντώνης Σαμαράς δεν επωφελούνται στο ελάχιστο την ελεύθερη πτώση της κυβέρνησης τσίρκο του ΓΑΠ, και την δυστυχία που μου προκαλεί (και σε πάρα πολλούς Έλληνες ψηφοφόρους) το ότι από δικές τους επιλογές δεν αποτελούν λύση για την έξοδο από την πολύπλευρη κρίση. Η πρεμούρα για συναίνεση του ΓΑΠ και των Ευρωπαίων αξιωματούχων και των τροικανών αφορά την ανάγκη νομιμοποίησης του παράνομου και αντισυνταγματικού Μνημονίου από 180 ψήφους ώστε να είναι δεσμευτική για τις επόμενες κυβερνήσεις που θα προκύψουν, ώστε να συνεχιστεί το πρόγραμμα ξεπουλήματος και καταστροφής της χώρας, και της πολυετούς ομηρίας της στην κατοχική διακυβέρνηση των δανειστών. Ο Αντώνης Σαμαράς δέσμιος των ίδιων συμφερόντων (αυτό προκύπτει Δυστυχώς με τα εώς τώρα πεπραγμένα του) πιέζεται ασφυκτικά να νομιμοποιήσει αυτή την κατοχική σύμβαση του μνημονίου δια μέσου της συναίνεσης, αλλά παράλληλα να κρατά μια προσχηματική διαφοροποίηση ώστε να κρατά το κόμμα ικανό να συνεχίσει την απολύτως ελεγχόμενη διαδοχή στην εξουσία του παρόντος διπολικού πολιτικού συστήματος. Όμως ο κόσμος πλέον δεν ακολουθεί την πεπατημένη πρακτική του εκκρεμούς (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) και ψάχνει διέξοδο σε καθαρές πολιτικές λύσεις που θα ικανοποιούν συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Καταγγελία της σύμβασης του Μνημονίου, Λογιστικό Έλεγχο του χρέους (την καταψήφισαν προχθές ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, και ΛΑΟΣ μαζί!), δικαστική έρευνα των κερδοσκόπων και της γκόλντεν σακς, τιμωρία των υπευθύνων για τα σκάνδαλα και δήμευση των περιουσιών τους, είναι κάποια από τα πλέον προφανή για τα οποία ο μέσος αγανακτισμένος πολίτης θα ήθελε να ακούσει από κάποιον που θα του ζητούσε να τον εμπιστευτεί. Ας μην ξεχνάμε τα 162 δις άτοκα από τις Γερμανικές αποζημιώσεις για τις οποίες δεν ακούγεται τίποτα από κανέναν, ούτε καν σαν ζήτημα διαπραγμάτευσης! Μόνη της η μείωση των φορολογικών συντελεστών και του ΦΠΑ δεν αρκούν για να σε διαφοροποιήσουν σε σχέση με τη σημερινή κυβερνητική τραγωδία.Μάκης Αρμενιάκοςπηγή:elzoni.grΟι αγορές πανηγυρίζουν, οι Έλληνες μουντζώνουν
Όχι μόνο επειδή χωρίς αμφιβολία οποιαδήποτε «επιτυχία» θα συνδέεται με κύμα νέων μέτρων, αλλά και αποκρατικοποιήσεων με την ψυχή στο στόμα, αλλά και επειδή ήδη λειτουργούν μια σειρά παράγοντες που μέχρι πριν από λίγες μέρες δεν υπήρχαν καν στον ορίζοντα:
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν πρόκειται να θέσει σε περαιτέρω κίνδυνο την αξιοπιστία του, εγκαταλείποντας την Ελλάδα – και επομένως παραδεχόμενο ότι το πρόγραμμα που σχεδίασε ούτε μπορούσε (με τα ελληνικά δεδομένα) να εφαρμοστεί, ούτε μπορούσε να αποδώσει.
Η Ε.Ε. γνωρίζει πως πιθανή χρεοκοπία μιας χώρας-μέλους της, την οποία υποτίθεται ότι κρατούσε υπό επιτήρηση με τους φοβερούς και τρομερούς ελεγκτικούς μηχανισμούς της, θα σήμαινε ουσιαστικά το τέλος της Ευρώπης.
Η Γερμανία γνωρίζει πως η εμμονή της στην σκληρή στάση, θα την οδηγούσε σε απομόνωση, ενώ η οικονομία της στηρίζεται στις εξαγωγές.
Αλλά το κρίσιμο μέγεθος, το οποίο προς το παρόν υποτιμάται τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από το πολιτικό σύστημα γενικότερα, είναι οι συνεχιζόμενες συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις στους δρόμους.
Χθες, η Αθήνα «βούλιαξε» από τον κόσμο που χωρισμένος στην αρχή σε δύο συγκεντρώσεις (αυτήν του Συντάγματος και αυτήν που είχε οργανώσει στα Προπύλαια ο πρύτανης Θ. Πελεγρίνης με κεντρικό ομιλητή τον Μίκη Θεοδωράκη), στο τέλος ενώθηκαν σε μία.
Στη διάρκεια της ομιλίας του Θεοδωράκη, ο κόσμος κατέβηκε στα Προπύλαια, ενώ και στο Σύνταγμα παρέμεναν διαδηλωτές «Αγανακτισμένοι», συνεχίζοντας να απονέμουν το παράσημο της ανοιχτής παλάμης στο κοινοβούλιο.
Τους χθεσινούς πανηγυρισμούς στις αγορές, με άνοδο του Χρηματιστηρίου και πτώση στα spread (που βέβαια δεν έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς όσο γρήγορα ανεβαίνουν, τόσο αργά κατεβαίνουν), δεν φαίνεται να συμμερίζονταν οι διαδηλωτές που πλημμύρισαν τους δρόμους, διακόπτοντας κάθε τόσο την ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη με τις γνωστές κραυγές «προδότες» και «κλέφτες».
Τα νέα δάνεια σε συνδυασμό με τις νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, τα νέα φορολογικά μέτρα και η περαιτέρω ελαστικοποίηση της εργασίας, είναι βέβαιο ότι βυθίζουν τη χώρα σε έναν νέο φαύλο κύκλο διόγκωσης του χρέους και αποσάθρωσης του κοινωνικού ιστού της χώρας.
Οι αγορές πανηγύριζαν χθες, αλλά οι Έλληνες ζητούσαν την απομάκρυνση και την τιμωρία όσων οδήγησαν τη χώρα σ’ αυτήν την παρακμή.
Θεωρείται δε βέβαιο ότι για να δοθεί το νέο δάνειο, θα απαιτηθούν και άλλες εγγυήσεις, ενώ οι Ευρωπαίοι θα έχουν απευθείας συμμετοχή στη διαδικασία των αποκρατικοποιήσεων.
Η χώρα έχει οδηγηθεί στην απόλυτη οικονομική υποδούλωση και στην πλήρη εξαφάνιση της εθνικής της κυριαρχίας.
Και η κυβέρνηση – αλλά και το σύνολο του πολιτικού συστήματος - καλείται τώρα να δει τι θα κάνει με το πανό που έχει απλωθεί μπροστά από την Βουλή, που διαβεβαιώνει: «Δεν θα φύγουμε, αν δεν φύγουν».
Ουσιαστικά, πρέπει να δοθεί απάντηση στο εξαιρετικά ρεαλιστικό ερώτημα, αν είναι δυνατόν να κυβερνηθεί η χώρα με όλον τον λαό στους δρόμους.
 |
| Σύνταγμα και Προπύλαια ενώθηκαν χθες σε μια τεράστια συγκέντρωση που «βούλιαξε» ξανά την Αθήνα. Ήταν η ώρα που οι αγορές «πανηγύριζαν», αλλά μόνο αυτές. Οι «Αγανακτισμένοι», κάθε ηλικίας και πολιτικής τοποθέτησης, απαιτούσαν να φύγουν από την διακυβέρνηση της χώρας οι υπεύθυνοι της νέας υπουδούλωσης. |
Αν η κυβέρνηση πιστεύει ότι η ολοκλήρωση των διαδικασιών για την χορήγηση της πέμπτης δόσης του δανείου και οι συζητήσεις για την χορήγηση νέου δανείου ακόμη και από την Γερμανία, όπως προκύπτει από το χθεσινό δημοσίευμα της Wall Street Journal, οφείλονται στην «σκληρή διαπραγμάτευσή» της με την τρόικα, καλό είναι να μειώσει τους πανηγυρισμούς.
Όχι μόνο επειδή χωρίς αμφιβολία οποιαδήποτε «επιτυχία» θα συνδέεται με κύμα νέων μέτρων, αλλά και αποκρατικοποιήσεων με την ψυχή στο στόμα, αλλά και επειδή ήδη λειτουργούν μια σειρά παράγοντες που μέχρι πριν από λίγες μέρες δεν υπήρχαν καν στον ορίζοντα:
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν πρόκειται να θέσει σε περαιτέρω κίνδυνο την αξιοπιστία του, εγκαταλείποντας την Ελλάδα – και επομένως παραδεχόμενο ότι το πρόγραμμα που σχεδίασε ούτε μπορούσε (με τα ελληνικά δεδομένα) να εφαρμοστεί, ούτε μπορούσε να αποδώσει.
Η Ε.Ε. γνωρίζει πως πιθανή χρεοκοπία μιας χώρας-μέλους της, την οποία υποτίθεται ότι κρατούσε υπό επιτήρηση με τους φοβερούς και τρομερούς ελεγκτικούς μηχανισμούς της, θα σήμαινε ουσιαστικά το τέλος της Ευρώπης.
Η Γερμανία γνωρίζει πως η εμμονή της στην σκληρή στάση, θα την οδηγούσε σε απομόνωση, ενώ η οικονομία της στηρίζεται στις εξαγωγές.
Αλλά το κρίσιμο μέγεθος, το οποίο προς το παρόν υποτιμάται τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από το πολιτικό σύστημα γενικότερα, είναι οι συνεχιζόμενες συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις στους δρόμους.
Χθες, η Αθήνα «βούλιαξε» από τον κόσμο που χωρισμένος στην αρχή σε δύο συγκεντρώσεις (αυτήν του Συντάγματος και αυτήν που είχε οργανώσει στα Προπύλαια ο πρύτανης Θ. Πελεγρίνης με κεντρικό ομιλητή τον Μίκη Θεοδωράκη), στο τέλος ενώθηκαν σε μία.
Στη διάρκεια της ομιλίας του Θεοδωράκη, ο κόσμος κατέβηκε στα Προπύλαια, ενώ και στο Σύνταγμα παρέμεναν διαδηλωτές «Αγανακτισμένοι», συνεχίζοντας να απονέμουν το παράσημο της ανοιχτής παλάμης στο κοινοβούλιο.
Τους χθεσινούς πανηγυρισμούς στις αγορές, με άνοδο του Χρηματιστηρίου και πτώση στα spread (που βέβαια δεν έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς όσο γρήγορα ανεβαίνουν, τόσο αργά κατεβαίνουν), δεν φαίνεται να συμμερίζονταν οι διαδηλωτές που πλημμύρισαν τους δρόμους, διακόπτοντας κάθε τόσο την ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη με τις γνωστές κραυγές «προδότες» και «κλέφτες».
Τα νέα δάνεια σε συνδυασμό με τις νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, τα νέα φορολογικά μέτρα και η περαιτέρω ελαστικοποίηση της εργασίας, είναι βέβαιο ότι βυθίζουν τη χώρα σε έναν νέο φαύλο κύκλο διόγκωσης του χρέους και αποσάθρωσης του κοινωνικού ιστού της χώρας.
Οι αγορές πανηγύριζαν χθες, αλλά οι Έλληνες ζητούσαν την απομάκρυνση και την τιμωρία όσων οδήγησαν τη χώρα σ’ αυτήν την παρακμή.
Θεωρείται δε βέβαιο ότι για να δοθεί το νέο δάνειο, θα απαιτηθούν και άλλες εγγυήσεις, ενώ οι Ευρωπαίοι θα έχουν απευθείας συμμετοχή στη διαδικασία των αποκρατικοποιήσεων.
Η χώρα έχει οδηγηθεί στην απόλυτη οικονομική υποδούλωση και στην πλήρη εξαφάνιση της εθνικής της κυριαρχίας.
Και η κυβέρνηση – αλλά και το σύνολο του πολιτικού συστήματος - καλείται τώρα να δει τι θα κάνει με το πανό που έχει απλωθεί μπροστά από την Βουλή, που διαβεβαιώνει: «Δεν θα φύγουμε, αν δεν φύγουν».
Ουσιαστικά, πρέπει να δοθεί απάντηση στο εξαιρετικά ρεαλιστικό ερώτημα, αν είναι δυνατόν να κυβερνηθεί η χώρα με όλον τον λαό στους δρόμους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η αποφυγή ύβρεων και αισχρολογίας είναι ο μόνος περιορισμός για την δημοσίευση των σχολίων σας.
Δεν λογοκρίνονται οποιαδήποτε σχόλια για τις απόψεις σας, τις ιδέες σας ή η γνώμη σας.
Μπορείτε να γράψετε ΟΤΙ ΘΕΛΕΤΕ