Ελλάς το μεγαλείο σου.

        Έλαβα από ένα καλό φίλο που δεν μου διευκρινίζει αν θέλει να δημοσιεύσω το όνομα του, πράγμα που θα κάνω αμέσως εάν θέλει μόλις ερωτηθεί, το παρακάτω άρθρο που ΔΕΝ με βρίσκει καθόλου σύμφωνο και το θεωρώ άκρως προβοκατόρικο!  

      Εν αντιθέσει με άλλους τρόπους έκφρασης, παραδοσιακούς, η δυνατότητα να σχολιάζω ότι αναρτώ, δεν πρέπει να  σας πειράζει δεδομένου ότι την δυνατότητα αυτή την έχετε και εσείς με τη μορφή σχολίου, που μάλιστα αναρτάται πολύ γρήγορα, και μάλιστα κάτω από το επίμαχο άρθρο που απαντά η σχολιάζει, όπως δεν συμβαίνει πχ στον  έντυπο τύπο.

       Ότι περιγράφει το παρακάτω άρθρο είναι αλήθειες!

       Όμως με τις μονόπλευρες αλήθειες και τις αληθοφανείς υποθέσεις χρίζεται η πετυχημένη προπαγάνδα των επαγγελματιών.

      Πόσο από το συνολικό χρέος είναι τόκοι και χρεολύσια και σε τι ποσοστό προπολεμικών δανείων;! 

      Πόσα δις ευρώ, ναι καλά διαβάσατε δις ευρώ, κόστισαν τα σκάνδαλα 30 ετών με την siemens και ΟΛΑ τα εξοπλιστικά;

      Τα αντίστοιχα δάνεια για την χρηματοδότηση τους είναι απεχθές και άρα νομίμως παραγράφονται!

      Πόσα εκατομμύρια χρωστάει ο Αερολιμένας Αθηνών (χόχμαν)  σε φόρους και ΦΠΑ μήπως 1,2 δις ευρώ; !!!! και μας φταίει η άδεια εγκυμοσύνης της γυναίκας και το ΦΠΑ του υδραυλικού; και όταν κατά κύριο λόγο τα όπια παράλογα προνόμια εξασφάλιζαν οι συνδικαλιστές ήταν με την πλήρη κάλυψη και υποστήριξη των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

      Πως μπορώ να καταπιώ τώρα αυτούς που πρωτοστατούσαν πάνω στα κάγκελα για την αποτροπή κάθε ενέργεια σαν αυτές που αποκαλούνται  τώρα από τους ίδιους ως απαραίτητες εκσυγχρονιστικές δομές;!

      Όχι φίλε συντάκτη της επιστολής, με τις αλήθειες που έξυπνα περιγράφεις δεν θα μου περάσεις έξυπνα το ενοχικό σύνδρομο των εντολέων σου για τη διευκόλυνση της προδοτικής και επαίσχυντης πολιτικής της διάλυσης και του ξεπουλήματος της χώρας και του λαού! Όχι.

      Ψάξε αλλού, σε απληροφόρητους πολίτες που έχουν μαρμαρώσει από την παραλυτική προπαγάνδα των ΜΜΕ και κάνε το παιχνίδι σας, Όχι σε μένα ! 

Μάκης Αρμενιάκος      

Ελλάς το μεγαλείο σου.

Η πορεία ξεκίνησε σαν χείμαρρος, κινούμενη από παλμό, ωθούμενη από τα νέα μέτρα της κυβέρνησης.

Στην πρώτη γραμμή διέκρινα τον Μάκη, δεν ξέρω τι δουλειά κάνει.Τόσα χρόνια συνδικαλιστή τον ξέρω.

Δίπλα του η ξαδέλφη μου η Μάρθα από τα 37 της συνταξιούχος, γιατί είχε κλείσει 15ετία στον Ευαγγελισμό με ανήλικο τέκνο.

Μαζί της η φίλη της η Στέλλα, που 30 χρόνια τώρα έπαιρνε σύνταξη σαν άγαμη θυγατέρα.

Παραδίπλα ο Στάθης, η εθελουσία από τον ΟΤΕ του είχε αποφέρει 120.000 ευρώ και τώρα αγωνιζόταν στο ψάρεμα.

Μαζί και ο Κώστας 46 χρονών, πυροσβέστης, που έχει καταθέσει εδώ και ένα μήνα τα χαρτιά του για σύνταξη (είχε προλάβει να κατοχυρώσει, λέει) και περιμένει και κάποιο χοντρό εφάπαξ.

Δίπλα τους ο θειος μου, δεξιός από σοι, που κατεβαίνει σε πορείες μόνο όταν είναι το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση.

Και από κοντά τα δυο αδέλφια: ο Στέλιος, που του είχε βάλει το κόμμα τα 2 παιδιά στο Δημόσιο, και ο Γρηγόρης, που έπαιρνε τα έργα του Δήμου υπερτιμολογημένα λόγω γνωριμιών.

Πίσω, στην δεύτερη σειρά, ακλουθούσε ο Γιάννης, πατέρας: εδώ και κάτι μήνες έκανε χρήση του νέου νόμου περί αδείας και του πατέρα στο Δημόσιο, αγκαλιά με την γυναίκα του την Μύρα, που με τρεις γέννες είχε να πατήσει στην δουλειά της 3 χρόνια.

Και από κοντά ο Μιχάλης. Εργολάβος με συνεργείο 27 ανασφάλιστους αλλοδαπούς και -3 έλληνες.

Στα δεξιά τους ο Λάκης: φοιτητής ετών 32, παρέα με τον Γιώργο, γιατρό, τον επονομαζόμενο και "ταχυδρόμο" από τα φακελάκια.

Μαζί τους και ο Θόδωρος, γιατρός του ΙΚΑ, που στο ιδιωτικό του ιατρείο δεν έκοβε ποτέ του αποδείξεις, με τον Κυριάκο της Εφορίας, που δεν είχε δει ποτέ του παράβαση τα τελευταία 6 χρόνια...

Και φυσικά δεν θα έλειπε και ο Βασίλης, λιμενικός, πρώτος ταβλαδόρος στο τελωνείο.

Να και ο Μηνάς, που είχε ξεχάσει πότε έκοψε το τελευταίο του τιμολόγιο, μαζί με τον Ορέστη επιδοτούμενο χρόνια αγρότη, που δεν ήξερε πού ήταν τα κτήματα του.

Όλοι μαζί με άλλους τόσους σήκωσαν τα χέρια ψηλά και με σφιγμένες τις γροθιές βροντοφώναξαν,

/"Κάτω τα χέρια απ' τα ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ !"/

Ο Στέφανος, αδελφικός μου φίλος, άνεργος οικοδόμος με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια: /"-Ρε, Κώστα, εμείς εδώ τι κάνουμε?" /

Έλα, ντε! Βρε, μήπως τελικά "μαζί τα φάγαμε?"//