ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΥ ΕΡΜΗ 2

ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ ΕΡΜΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΤΑΤ 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ IIΒ

Στοβαίος 1,41,1

ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΕΡΜΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΤΑΤ

-Εγώ, παιδί μου, από φιλανθρωπία και σεβασμό προς τον θεό, πρώτον τα γράφω αυτά. Διότι, καμία ευσέβεια, πιο δικαιολογημένη, δε θα μπορούσε να υπάρξει, παρά να κατανοήσεις τα όντα και νά ομολογήσεις ευγνωμοσύνη προς εκείνον που τα δημιούργησε και αυτό δε θα πάψω να το υπηρετώ.

-Τι θα μπορούσε λοιπόν, πατέρα, κανείς να κάνει εδώ που τίποτε δεν είναι αληθινό ώστε να διάγει καλώς τη ζωή του;

-Να είσαι ευσεβής παιδί μου. Γιατί, όποιος είναι ευσεβής τέλεια θα φιλοσοφήσει ενώ και χωρίς φιλοσοφία δεν μπορείς να είσαι ευσεβής. Όποιος μάθει πώς είναι τα πράγματα, πώς είναι τακτοποιημένα, από ποιον και για ποιον, για πάντα θα ευγνωμονεί τον δημιουργό σαν καλό πατέρα, σαν χρηστό τροφοδότη του και πιστό κηδεμόνα του. Όποιος ομολογεί την ευγνωμοσύνη του θα είναι ευσεβής και όποιος είναι ευσεβής θα γνωρίσει και που είναι η αλήθεια και ποια είναι αυτή, και όταν τα μάθει αυτά θα γίνει ακόμη πιο ευσεβής.

 Διότι, ποτέ παιδί μου, ενόσω η ψυχή είναι μέσα στο σώμα και ανακουφίζει τον εαυτό της σχετικά με την κατανόηση του αληθινού και πραγματικού αγαθού, δε μπορεί να ολισθήσει στο αντίθετο. Διότι η ψυχή έχει μεγάλο έρωτα, λησμοσύνη όλων των κακών, εάν μάθει τον προπάτορά της και ποτέ δε θα μπορεί να απομακρυνθεί από το αγαθό. Αυτό λοιπόν παιδί μου, αυτό ας είναι ο σκοπός της ευσέβειας στο οποίο όταν φθάσεις και καλά θα ζήσεις και ευτυχισμένος θα πεθάνεις και η ψυχή σου δε θα αγνοεί προς τα πού πρέπει να πετάξει. Αυτός παιδί μου είναι ο μόνος δρόμος προς την αλήθεια, τον οποίο πορεύτηκαν και οι προγονοί μας, και στη διαδρομή ευτύχησαν να βρουν το αγαθό. Είναι δρόμος σεβαστός και ομαλός, αλλά δύσκολος για να τον περπατήσει η ψυχή όταν βρίσκεται μέσα στο σώμα. Διότι, πρώτα πρέπει αυτή να πολεμήσει με τον εαυτό της, να δημιουργήσει μεγάλη διάσταση και να κυριευτεί κατά ένα μέρος. Διότι η σύσταση της είναι ένα προς δύο και το μεν ένα προσπαθεί να φύγει, ενώ τα δύο άλλα το τραβούν προς τα κάτω και γίνεται μεγάλη διαμάχη μεταξύ τους καθώς το ένα θέλει να φεύγει και τα άλλα δύο σπεύδουν να το κρατήσουν. Η νίκη δε και των δύο δεν λογίζεται όμοια, αφού το ένα ρέπει προς το αγαθό και τα άλλα στο κακό κοντά κατοικούν. Το μεν ποθεί την ελευθερία τα δε αγαπούν τη δουλεία. Αν τώρα νικηθούν τα δύο, αυτά μένουν μόνα και έρημα από τον άρχοντα τους, ενώ αν νικηθεί το ένα, αυτό άγεται και φέρεται τιμωρούμενο με τον εδώ τρόπο ζωής.

Αυτός είναι, παιδί μου, ο δρόμος που οδηγεί προς τα κει. Πρέπει δηλαδή, παιδί μου, πρώτα να εγκαταλείψεις το σώμα σου, πριν το τέλος, να νικήσεις ζωή που είναι γεμάτη αγωνίες και αφού νικήσεις να ανέλθεις.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ III

Στοβαίος 1,49,5

ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ

Κάθε ψυχή είναι αθάνατη και αεικίνητη. Διότι είπαμε στα "Γενικά" για τις κινήσεις, που άλλες προέρχονται από τις ενέργειες και άλλες από τα σώματα. Είπαμε ακόμη ότι η ψυχή γεννήθηκε από ύλη ασώματη καιη ίδια είναι ασώματη. Διότι, κάθε τι που έχει γεννηθεί, πρέπει να έχε ι γίνε ι από κατ ι. Λοιπόν, όσων τη γέννηση ακολουθεί η φθορά, αυτά είναι απαραίτητο να ακολουθούν δύο κινήσεις, και αυτή της ψυχής, από την οποία κινούνται, και αυτή του σώματος, από την οποία αυξάνουν και, φθίνουν και όταν διαλυθούν, διαλύονται. Αυτήν ορίζω ως κίνηση των φθαρτών σωμάτων. Η ψυχή είναι αεικίνητη επειδή πάντα η ίδια κινείται και δίνει κίνηση και στα άλλα. Έτσι, για αυτό το λόγο, λέμε ότι κάθε ψυχή είναι αεικίνητη και αθάνατη, έχοντας ως κίνηση την ίδια την ενέργεια της. Οι μορφές των ψυχών είναι η θεϊκή, η ανθρώπινη και η άλογη. Η θεϊκή λοιπόν ενέργεια είναι η ενέργεια του θεϊκού σώματος της. Διότι κινείται μέσα σε αυτό και το κινεί. Διότι, όταν απαλλαγεί από τα θνητά έμβια όντα, αποχωρισμένη από τα άλογα μέρη της, βγαίνοντας στο θεϊκό της σώμα, ως αεικίνητη κινείται μέσα σε αυτό και συμπεριφέρεται στο σύμπαν. Η ανθρώπινη τώρα, έχει μεν και κάτι από τη θεϊκή, όμως συνυπάρχουν μαζί της και τα άλογα, η επιθυμία και το πάθος. Και αυτά μεν είναι αθάνατα, αλλ, αθάνατες ενέργειες θνητών σωμάτων. Γι' αυτό και βρίσκονται μακριά πολύ από το θεϊκό μέρος της ψυχής το οποίο βρίσκεται μέσα στο θεϊκό της σώμα ενώ, όταν αυτό το θεϊκό μέρος μπει μέσα στο θνητό σώμα τότε έρχονται και εκείνα και με την παρουσία τους γίνεται η ψυχή ανθρώπινη. Η ψυχή των άλογων ζώων αποτελείται από πάθος και επιθυμία, γι' αυτό και ονομάστηκαν τα όντα αυτά, άλογα, δηλαδή εξαιτίας της απουσίας του λόγου της ψυχής. Τέταρτη δε μορφή να θεωρείς εκείνη των άψυχων, η οποία, έχοντας βγει έξω από τα σώματα, ενεργεί κινώντας τα. Αυτή μπορεί να κινείται στο θεϊκό σώμα και να κινεί τα άψυχα σαν να είναι απλώς δίπλα τους.

Είπαν για τον Ερμή

ΖΩΣΙΜΟΣ

22α Πρωτη μαρτυρία: Ερμής Τρισμέγιστος: Μοναδικό είναι το νοητό

Φως της πνευματικής φωτιάς και η νόηση που φωτίζεται κάθε στιγμή σε ένα φωτισμένο πνεύμα. Και δεν υπάρχει τίποτε άλλο μέσα στη σύνθεση του.

Και μέσα στο πνεύμα είναι ευλογημένο μέσω του σύμπαντος.  Και  έξω από αυτό δεν υπάρχει ούτε θεός ούτε άγγελος ούτε δαίμονάς ούτε ουσία κάθε είδους, αλλά το ίδιο είναι ο Κύριος του σύμπαντος. Θεός και Πατέρας. Αυτού λοιπόν ο Λόγος, εκπορευόμενος ολοκληρωτικά από Αυτόν και γεννημένος από Αυτόν είναι ο Δημιουργός του σύμπαντος. Αυτός, με το γεγονός της γέννησης του, κάλυψε

με τη σκιά του τη φύση των υδάτων και την έκανε να γεννήσει τα ίδια

τα νερά.

Πέμπτη μαρτυρία. Ερμής: «Όπως Εσύ είσαι Θεός και Πατέρας του σύμπαντος και αυτός του οποίου η αιώνια ύπαρξη δεν οφείλεται σε κανέναν άλλο, μετά από Εσένα αναγνωρίζω μοναδικό σαν και Εσένα αυτόν που γέννησες, όπως εσύ ξέρεις. Αυτός είναι ο Γιος και Θεός εκ Θεού. Η Ουσία της Ουσίας σου, αυτός που δίνει την άφθαρτη εικόνα και την πλήρη ομοιότητα μ'Εσένα, Θεέ και Πατέρα, έτσι ώστε να είναι ο ίδιος εντός Σου και Εσύ μέσα σε Εκείνον, ο καθρέφτης κάθε ομορφιάς και των υποστάσεων που είναι ενωμένες μεταξύ τους.
Σχετικά links

ΑΝΤΙΛΟΓΟΙ: ΕΡΜΗΣ O ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ ο πρώτος μονοθεϊστής 1ο

ΑΝΤΙΛΟΓΟΙ: ΕΡΜΗΣ O ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ ο πρώτος μονοθεϊστής  2ο

ΑΝΤΙΛΟΓΟΙ: ΕΡΜΗΣ O ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ ο πρώτος μονοθεϊστής. 3ο

ΑΝΤΙΛΟΓΟΙ: Ερμής ο Τρισμέγιστος-Ο Φιλόσοφος των Φιλοσόφων

ΑΝΤΙΛΟΓΟΙ: ΕΡΜΗΣ O ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ Λόγος Καθολικός.