ΑΠΑΝΤΗΣΗ στον ΝΙΚΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟ για την υβριστική ανάρτηση. Η ανάρτηση δυστυχώς δεν γίνεται να κατέβει ή να διορθωθεί. Θα μείνει εκεί να θυμίζει την βλακεία μου και την υπερβολή μου, να την διαβάζει όποιος μπαίνει στο blogg και να ξέρει ποιος πραγματικά είμαι και πως αντιδρώ.

Γράφει ο 

Μάκης Αρμενιάκος

ΑΠΑΝΤΗΣΗ στον ΝΙΚΟ ΒΑΣΙΛΙΚΟ για την υβριστική ανάρτηση. Η ανάρτηση δυστυχώς δεν γίνεται να κατέβει ή να διορθωθεί. Θα μείνει εκεί να θυμίζει την βλακεία μου και την υπερβολή μου, να την διαβάζει όποιος μπαίνει στο blogg και να ξέρει ποιος πραγματικά είμαι και πως αντιδρώ.

       Αγαπητέ μου φίλε Νίκο, χαίρομαι πάντα κάθε φορά που επικοινωνούμε, παντοιοτρόπως, αλλά και περισσότερο δημοσίως μέσα από το blog, ακόμα και αν διαφωνούμε, η διαφωνία μας αυτή, μέσα από επιχειρήματα και διαφορετικές εκτιμήσεις, αναδεικνύει την πολυπλοκότητα των θεμάτων αλλά και το πλήθος των διαφορετικών προσεγγίσεων προσωπικού χαρακτήρα, που τελικά χαρτογραφεί και την μοναδικότητα μας ως προσωπικότητες.    

        Σε ευχαριστώ που εξέφρασες την διαφωνία σου με απάντηση, επώνυμα, με θάρρος και ειλικρίνεια, όπως αρμόζει σε πρόσωπα με κύρος και προσωπικότητα άξια σεβασμού, και για αυτό ποτέ δεν αμφέβαλα για σένα, και για αυτό σε εκτιμώ, και όχι όπως κάποιοι αχαρακτήριστοι με επίθεση και αποκλεισμό του blogg κάθε φορά που κάτι δεν τους αρέσει σε αυτά που γράφω η αναρτώ!

       Διαβάζοντας με προσοχή το e-mail με το σχόλιο σου, αργά τη νύχτα, στο τέλος μιας ιδιαίτερα ψυχοφθόρας για μένα ημέρας, αποφάσισα αμέσως να το αναρτήσω, και να αφήσω την απάντηση για αργότερα, ώστε να αποφορτιστώ και να συγκεντρωθώ, ώστε να απαντήσω με τη δέουσα σοβαρότητα και προσοχή.

       Ξαναδιαβάζοντας το σχόλιο σου και την επίμαχη ανάρτηση, κατέληξα ότι όσον αφορά την βωμολοχία, η μόνη λέξη που κακώς χρησιμοποίησα και ζητώ ΣΥΓΝΩΜΗ για αυτό, είναι  «Κολοπαίδι» που δυστυχώς καλούμε να επαναλάβω αλλά δεν γίνεται αλλιώς.

       Στα πλαίσια της βωμολοχίας πάντα, δεν θεωρώ ότι η λέξη «καραγκιόζη» είναι από αυτές που εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία.

       Όλες οι άλλες λέξεις κατατάσσονται στα κοσμητικά επίθετα όπως αναφέρεις και στο σχόλιο σου,  που  μπορεί να αποτελούν βρισιές.

       Όμως, πολύ λυπάμαι φίλε μου Νίκο και εδώ είναι όπως φαίνεται η διαφορά μας, δυστυχώς για όλους μας, αυτά με βάση τα ΓΕΓΟΝΟΤΑ δεν είναι βρισιές αλλά η απλή περιγραφή της πραγματικότητας.

       Όσο σκληρό και αν είναι, τον προδότη προδότη θα τον πεις,  τα φασίστα φασίστα θα τον πεις κοκ

       Αν σοκάρονται κάποιοι ότι, κάτω από τις ψευδεπίγραφες  ταμπέλες, Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, Λαϊκή κυριαρχία, Σύνταγμα και νομιμότητα, δανειακή σύμβαση-απώλεια Εθνικής κυριαρχίας και Μονάδες Αποκατάστασης Τάξης – Καταστολή διαμαρτυρίας με τη βία και χίλια μύρια όσα, που τα τελευταία χρόνια αλλά ειδικά ΤΩΡΑ ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΑ έχουν μετατρέψει τη ζωή μας σε Ζούγκλα, δεν φταίει κάποιος  που τα περιγράφει.

       Τα χειροπιαστά επιχειρήματα που μπορώ να παραθέσω είναι αμέτρητα  και αφορά το  συντριπτικά μεγαλύτερο αριθμό των 1000 περίπου αναρτήσεων (993) που έχω αναρτήσει και σχολιάσει σε αυτό το blogg.

       Ως εκ τούτου δεν παίρνω τίποτε από αυτά πίσω παρά μόνο την επίμαχη λέξη που ανάφερα παραπάνω και ζητώ ξανά συγνώμη από όλους όσους ενοχλήθηκαν από τη λέξη αυτή.

       Δυστυχώς ή ευτυχώς σαν διαχειριστή του blogg, εμένα κανείς δεν με προστατεύει από υπερβολές εν βρασμό ψυχής, όπως μπορώ να κάνω εγώ με αυτούς που σχολιάζουν  της αναρτήσεις διαφυλάσσοντας ένα ελάχιστο επίπεδο ευπρέπειας στο blogg.

       Ποτέ στην ζωή μου, με ελάχιστες εξαιρέσεις στα νιάτα μου, δεν προσπάθησα να προσποιηθώ και να κάνω κάτι που δεν είμαι.

       Δεν φρόντισα ποτέ να παρουσιάσω τον εαυτό μου, κάτι καλύτερο από ότι πραγματικά είμαι και να φτιάξω την εικόνα μου προς τα έξω, ως, κουλτουριάρης,  ή μορφωμένος, ή ως αγωνιστής, ή καλός ή γκόμενος (οι ελάχιστες εξαιρέσεις που λέγαμε!).

       Όταν όλο το απόγευμα φίλε μου Νίκο, παρακολουθώ live την συγκέντρωση και βλέπω συνταξιούχους σε κατάσταση πανικού, μισολυποθυμισμένους, και γυναίκες να στριγκλίζουν από αναίτιες βάρβαρες και ανεπίτρεπτες επιθέσεις των ΜΑΤ, με πρόφαση το παιχνίδι των κουκουλοφόρων του παρακράτους με τα ΜΑΤ για τον εκφοβισμό και την αποτροπή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που θέλουν να διαμαρτυρηθούν ΕΙΡΗΝΙΚΑ, και οι σφυγμοί σου ανεβαίνουν και η οργή σε κυριεύει, τότε το σχόλιο της ανάρτησης ξεφεύγει!

       Αλλά φίλε μου Νίκο η ταπείνωση της συγνώμης (ειλικρινούς) δεν με απασχολεί, αλλά η ανάρτηση δυστυχώς δεν γίνεται να κατέβει ή να διορθωθεί.

       Θα μείνει εκεί να θυμίζει την βλακεία μου και την υπερβολή μου, να την διαβάζει όποιος μπαίνει στο blogg και να ξέρει ποιος πραγματικά είμαι και πως αντιδρώ στις διάφορες ψυχολογικές, συναισθηματικές ή άλλες καταστάσεις, και να αποκαλύπτει τον αληθινό μου χαρακτήρα και την προσωπικότητα μου.

      Δεν θέλω να σβήνω ότι μπορεί να χαλάει την εικόνα μου, θέλω να είμαι και να φαίνομαι αυτός που είμαι, με τα καλά και τα κακά μου.

Υ/Γ Φίλε Νίκο, ειλικρινά χάρηκα, όχι γιατί διαφωνούμε, αλλά γιατί σαν άντρες τα λέμε φάτσα κάρτα, σταράτα, μπροστά.

       Η απόφαση σου για το αν θα συνεχίσεις να γράφεις στο blogg  μου είναι καθαρά δικό σου θέμα,  όμως όποια και να είναι η απόφαση σου, σε διαβεβαιώνω η εκτίμηση ο σεβασμός και το να σε θεωρώ φίλο μου δεν θα αλλάξει για σένα, άσχετα ότι θα στεναχωρεθώ.

Με ειλικρινή Εκτίμηση

Μάκης Αρμενιάκος